มืดมน : กาพย์สุรางคนางค์๒๘
๏ ......................................................มิถุนาฯ
ราตรี
คืบค่ำ
คืนนี้.....................................ดาริกา ผละหาย
เมื่อมี
เมฆฝน..................................ฟ้าคำรน ประปราย
แสงวาบ
สลับสลาย..........................ในความ มืดมน
๏ ......................................................อสนี
วิโรจ(วิโรจ=สว่าง,รุ่งเรือง)
กัมปนาท
กราดโกรธ.........................ปลดปล่อย ฝอยฝน
รมย์รื่น
ชื้นเย็น.................................เป็นเสมือน เวทมนตร์
อันวิเศษ
เหตุผล..............................ก่อสุคนธ์ กลิ่นไอ
๏ ......................................................ธรรมชาติ
ราษตรี(ราษตรี=ราตรี)
มืดมน
ยลมี.....................................เป็นปกติ วิสัย
ที่จะ
วาดหวัง...................................เรืองรังค์ วิไล(รังค์=รงค์=สีฯลฯ)
มิควร
หลงใหล.................................ใฝ่ฝัน พรรณนา
๏ ......................................................ธรรมดา
หน้าฝน
นภ
จะมืดมน....................................กล่นเกลื่อน เมฆหนา
กระทั่ง
บังบด...................................รันทด สุริยา
บ่อยครั้ง
บางครา..............................ถึงห้า หกวัน
๏ ......................................................แม้นว่า
นคเรศ(นคเรศ=เมือง)
ประชาชน
ล้นกิเลส............................เลศกล มนกระสัน
มองข้าม
ความดี...............................ไม่มี ศีลธรรม์
ทุจริต
จิตมั่น....................................สุขสันติ์ อย่าฝันเลยฯ
๘ มิถุนายน ๒๕๖๒
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น