โลกและโลกุตตระ : กลอนคติธรรม
๏ โลกอัน
สามัญชน.............................กระเสือกกระสน วนเวียนว่าย
เกิด-แก่
แลเจ็บ-ตาย..........................ระโหยระหาย ในรสกาม
๏ วาดหวัง
สะพรั่งสุข............................โอกาสทุกข์ ถูกมองข้าม
เล่ห์ฉล
โฉดกลทราม.........................ปากประณาม แต่ทำเจน
๏ กิเลส
ต้นเหตุหน...............................อกุศล กระมลเห็น
(เป็นสิ่ง)ธรรมดา
มิละเว้น....................ยังยกเช่น เป็นค่าคุณ
๏ ตัวตน
ยลยึดมั่น................................ชั่วชีวัน อันวายวุ่น
สารพัด(ความ)อยาก
ตวงกักตุน............เนื่องหนุนจิต อยู่นิตยา
๏ (ส่วน)ผู้มี
กิเลสน้อย...........................ทยอยหั่น ลดตัณหา
สมาทาน
ซึ่งปัญญา...........................เป็นอาภา ประจำกระมล
๏ มีธุลี
ฤดีพร่อง...................................ไม่เกี่ยวข้อง ผองอกุศล
อุตสาหะ
ชำระตน..............................เพื่อหลุดพ้น วนวัฏฏา
๏ มองเห็น
ความเป็นจริง........................ของสรรพสิ่ง ในโลกหล้า
เสมอค่า
แค่มายา...............................อนัตตา ประจักษ์ใจ
๏ สุจริต
เป็นกิจวัตร...............................อริยสัจ อัชฌาศัย
โลกธรรม
ก้าวข้ามไป..........................ด้วยธรรมวินัย โลกุตตระเอยฯ
๔ มิถุนายน ๒๕๖๒
*โลกุดร , โลกุตตระ , โลกุตระ = พ้นจากโลก, เหนือโลก, พ้นวิสัยของโลก, ไม่เนื่องในภพทั้ง ๓
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น