ชีวิตไม่ได้มีไว้หาความสนุก
: กลอนคติชีวิต
๏ แล้วฝน
ก็ตก......................................ถูกอก ถูกใจ ใครหลากเหลือ
(หลังจากที่)เมฆประชุม
คลุมเครือ.........ถึงเมื่อ บ่ายสาม ; ความสับสน
พลันสุด
ยุติ......................................เมื่อมี พิรุณ สาดหนุนดล
เผื่อแผ่
กระแสชล..............................ขับไล่ ร้อนรน จนจากจร
๏ ฝนตก
วันนี้.......................................ไม่แน่ ว่าจะมี(ฝน) ในวันหน้า
(ฝน)ทิ้งช่วง
ล่วงเวลา.........................ชาวเมือง บ่นว่า แสนจะร้อน
แต่ตาม
ชนบท..................................ท้องนา ถ้าหมด น้ำฝนป้อน
(ความ)กันดาร
ลาญรอน......................เดือดร้อน อดอยาก ลำบากนาน
๏ ธรรมชาติ
ชีวิต....................................ต้องคิด ถึงความ อยู่รอด(เป็นสำคัญ)
ร่มเย็น
เป็นยอด.................................ปลอดภัย ไม่ใช่ สนุกสนาน
ครรลอง
ของ(ความเป็น)คน..................กมลมี วิจา ณญาณ
ประดิษฐ์
คิดอ่าน................................สร้างสาน สิ่งอัน บันดาลคุณ
๏ ไม่ใช่
ลืมตา........................................ตื่นขึ้นมา ก็หาแต่ แค่สนุก
ดิ้นรน
จนทุกข์...................................ล้มลุก คลุกคลาน เพราะปัญหา
ที่ทำ
ขึ้นเอง......................................แต่เพ่งโทษ โกรธโลก โชคชะตา
ติฉิน
นินทา.......................................กล่าวหา ว่า อ ยุติธรรม
๏ มักง่าย
มักได้ทุกข์................................รักสนุก มักจะ ทรมาน
มิพบ
ประสบศานติ์..............................เพราะการ เป็นคน ฉลถลำ
มุ่งหมาย
ได้สุข..................................โดยคลุก คลีตน ดลบาปกรรม
ควรโทษ
คดกระทำ.............................ที่นำ ทุกข์ให้ บรรลัยมีฯ
๒๕ มิถุนายน ๒๕๖๒
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น