สอนลูกอย่างไรได้อย่างนั้น : กาพย์ฉบัง๑๖

สอนลูกอย่างไรได้อย่างนั้น : กาพย์ฉบัง๑๖

๏    สอนลูก(ให้)เป็นคนไม่ดี......................พ่อแม่ต้องมี

ดวงฤดีวิปริตวิตถาร

๏    โฉดฉลในกมลสันดาน....................หยาบช้าสามานย์

ขาดการพัฒนานิสัย

๏    (คำถาม)ลูกชั่ว(แล้ว)ส่วนตัวได้อะไร?.....................(คำตอบ)เดือดร้อนรำคาญใจ

เพราะไปก่อกรรมทำเข็ญ

๏    ละเมิดกฎหมายมิวายเว้น.....................โศกเศร้าเช้าเย็น

อยู่เป็นปกติมิสุขสันติ์

๏    เหลือเดนเจนจัดอาชญากรรม์.....................ฉาวโฉดโทษทัณฑ์

สากรรจ์ติดคุกอุกอาจหนา

๏    สอนลูก(ให้)รักดีปรีดา....................มโนธรรมสัมมา

เกรงกลัวละอายในบาปเห็น

๏    ชาญฉลาดอาชญาละเว้น...................จิตใจเยือกเย็น

อย่าเป็นคนโง่โมหันธ์(โมหันธ์=มืดมนด้วยความหลง)

๏    รักษาความดีศีลธรรม์...................ก่อกุศลกรรม์

ทุกวันไม่มีวันหยุด

๏    พ่อแม่เปรมปรีดิ์เหมือนวิมุตติ....................ลูก(เป็นคน)ดีบริสุทธิ์(วิมุตติ=พระนิพพาน)

ประดุจเทวดานางฟ้า

๏    มิต้องโศกเศร้าเสียน้ำตา...................มองลูกพัฒนา

เป็นปัญญาชนยอดคนเอยฯ

๑ มีนาคม ๒๕๖๒