ความดี-คนดีที่แท้จริง
: กลอนเปล่า
๏ กระบวนการทางความคิด
สัมพันธ์กับระดับจิตใจ(มากกว่า)
ไม่ใช่การศึกษา
๏ เราจึงมักพบเห็น
คนเป็นนิสิต-บัณฑิตปริญญา(หรือมหาเปรียญ)
ทำอะไรหยาบช้า
ยิ่งกว่าคนไม่ได้เล่าเรียน
หลายต่อหลายคน
๏ เมื่อมีตำแหน่งใหญ่โต
มักโอ้อวด-โฉดฉล
ทำอะไรตามใจตน
กดขี่คนอื่นดื่นร่ำไป
๏ ความมีทัศนคติที่ดี
การประพฤติศีลธรรมช่วยชี้นำได้
มโนธรรมประจำใจ
เป็นปกติวิสัยในสาธุชน
๏ ความสามารถยับยั้งชั่งใจ
ควบคุมหทัยให้ห่างอกุศล
ความมีสติ-ดำริวิมล
ป้องกันบุคคลพ้นจากบาปกรรม
๏ หลักศีลธรรม(ของจริง)
อยู่นอกตำรา(หลักสูตร)การศึกษา(ของคน)
การท่องจำธรรมดา
จึงหาทำให้จิตใจเลิศล้ำ
๏ ความดีที่แท้
ได้แก่การกระทำ(ความดี)
ไม่ใช่สร้างวาทะกรรม
ทรงจำ(ธรรมะ)ไว้ได้มากมายมี
๏ หลงตน-เข้าข้างตน(ว่าเป็นคนดี)
เป็นเหตุผลบนโลกวิถี
เต็มไปด้วยความอัปรีย์
และคนที่บาปหนาเอยฯ
๒๕ ธันวาคม ๒๕๖๑
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น