ความเหลื่อมล้ำ : โคลงสี่สุภาพ
๑.ปัญหาความเหลื่อมล้ำ.......................ในสังคม
ปรากฎเป็นเงื่อนปม..........................ทั่วหล้า
เศรษฐกิจทุนนิยม............................ไสผลัก
เกิด(ความ)ลักลั่น(สิ่ง)ชั่วช้า..............เฉกสร้างภาพหรือ?
๒.คนคือความขัดแย้ง...........................โดยธรรมชาติ
ทักษะ-ความสามารถ........................ความรู้
สุขภาพ-โง่-ฉลาด............................(มี)หลากระดับ
กำกับการต่อสู้.................................เสีย-ได้เปรียบกันฯ
๓.มิอาจแข่งขันด้วย..............................วาสนา
บาป-บุญเคยทำมา............................ก่อนแล้ว
คอยกำหนดโชคชะตา.......................(ตั้งแต่)กำเนิด
ทราม-ประเสริฐเพริศแพร้ว..................จวบสิ้นชีวีฯ
๔.นิสัย-สันดานสร้าง.............................สรรค์คน
เป็นบัณฑิต-ทรชน.............................รากเหง้า
เอาการเอางาน(ความ)จน...................(ย่อม)ไกลจาก
อยากงอมืองอเท้า.............................เกียจคร้านฝันสลายฯ
๕.บางคนเสพย์ติดเหล้า..........................ติดยา(เสพย์ติด)
ติดการพนัน-อาชญา...........................ชั่วร้าย
ย่อมเผชิญชีวา..................................ตกต่ำ
ก่อกรรมทำเข็ญย้าย...........................เข้าคุกติดตะรางฯ
๖.คือหนทาง(แห่งความ)ไร้เท่า-...............เทียมกัน
อย่างธรรมดาสามัญ............................สอดคล้อง
เป็นตามกฎแห่งกรรม์..........................สัจจะ
มิใช่ว่าถูกจ้อง...................................กลั่นแกล้งข่มเหงฯ
๗.เพ่งคะแนนนิยมให้.............................เงินฟรี
คือนโยบายอัปรีย์...............................โฉดร้าย
เอาเงินจากภาษี.................................คนหมั่น(ขยัน)
มาแจกกันให้ท้าย...............................เกียจคร้านพาลชนฯ
๘.เป็นวิธีฉลฉ้อ.....................................การเมือง
ทำลายความรุ่งเรือง............................(และหลัก)ถูกต้อง
ไม่ส่งเสริมประเทือง............................(ความ)สุจริต
(จะ)ก่อวิกฤติขัดข้อง...........................ภายหน้าแน่นอนฯ
๑๕ ธันวาคม ๒๕๖๑
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น