ทำดีไม่ต้องมีใครชม
: กลอนคติสอนใจ
๏ น้ำไหล
คล้ายมี ชีวิต.............................น้ำตก ปกปิด มิดหมาย
น้ำเย็น
เป็นหิมะ กระจาย...........................(น้ำแข็ง)ละลาย สายน้ำ ดำเนิน
๏ ดอกไม้
ได้บาน พานพบ........................ประสบ สรรพปัน สรรเสริญ
คือปก
(กะ)ติหล้า ประเชิญ.......................นานเนิ่น เพลินสัจ ปัถพี
๏ ดอก(ไม้)ลาน
บานไกล ในป่า.................ไร้คน ยลค่า ระเริงศรี
หาได้
ทำให้(ดอกไม้) ไร้มี........................โสภี วิสุทธิ์ ยุติธรรม
๏ ฉันใด
ฉันนั้น พรรณนา...........................ความดี ชีวะ อุปถัมภ์
หาใช่
ให้ชม โหมคำ................................ชื่นฉ่ำ สำราญ บานอุรา
๏ ความดี
ที่แท้ แม้ไม่...............................มีใคร ล่วงรู้ อุตสาห์
ก็ยัง
สะพรั่งดี ปรีดา.................................ทรงคุณ บุญญา บารมี
๏ ทำดี
ที่โร่ โอ้อวด..................................ย่อมชวด สุทธา สง่าหนี
ปราศคม
ชมคำ(คำชม) ไม่ทำดี..................อนาถ บัดสี อัปรีย์ชน
๏ ทำดี
มิให้ ใครรู้.....................................แม้(ทำแล้วมี)ผู้ ริษยา หาสน
ศรัทธา วสี นิรมล.....................................หลุดพ้น ประดา
โลกธรรม(วสี=ผู้ชำนะตัวเอง)
๏ บรรลุ
อุดม โสมนัส................................มโนทัศน์ ประเสริฐ เลิศล้ำ
เข้าใจ
ในกฎ แห่งกรรม.............................เมินคำ ยกย่อง ผุดผ่องเอยฯ
๒๒ พฤศจิกายน ๒๕๖๑
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น