ให้บริการ=ช่วยเหลือ=ทำบุญ : กลอนคติสอนใจ

ให้บริการ=ช่วยเหลือ=ทำบุญ : กลอนคติสอนใจ

๏    (ไป)โรงบาล ไม่ใช่ ไปเซเว่น................อย่าทำ เหมือนเช่น เล่นขายของ

ทุกข์ท้น คนเรา คราวปวดร้อง...............ใยต้อง ท่อง"รอ ถึงพรุ่งนี้"

๏    เครื่องบิน ไม่ใช่ ของส่วนตน................(อย่า)สับสน ตั้งแง่ แดบัดสี

คนกว่า สองร้อย พลอยรอรี....................(เพราะ)นักบิน ไม่มี มโนธรรม

๏    ปัญหา การให้ บริการ.........................(ส่วนใหญ่)เกิดจาก สันดาน มนมานต่ำ

หลงตัว ถือตน ยลสูงล้ำ.........................มินำ พาใคร ได้ทุกข์ตรม

๏    กระทั่ง แรงงาน กรรมกร......................(ชอบ)ตั้งแง่ แส่งอน คลอนแคลนสม

ใจพาล มารยา ค่านิยม..........................สังคม พบได้ มากมายมี

๏    เอารัด เอาเปรียบ(เขา) เอาไว้ก่อน..........ทำความ เดือดร้อน และกดขี่

เบียดเบียน บีฑา ทุกวิธี..........................ย่ำยี อื่นชน ยลกำไร

๏    จิตใจ คับแคบ เห็นแก่ตัว......................คนชั่ว บาปหนา รักษาไว้

จึงก่อ เวรกรรม อยู่ร่ำไป.........................อย่างไร้ เมตตา เอื้ออาทร

๏    บริการ=ช่วยเหลือ เกื้อกูลชน.................ให้สุข กระมล พ้นทุกข์ร้อน

คือการ ทำบุญ หนุนอากร.......................สร้างสุข สโมสร ชีพพรชัย

๏    ความเปี่ยม เมตตา เอื้ออารี....................(เป็น)วิถี ยกตน พ้นวิสัย

ทุจริต มิจฉา ราคีไคล.............................ใส่ใจ ฝึกหัด พัฒนาเทอญฯ

๒๑ ตุลาคม ๒๕๖๑