เพียรจนกว่าจะสิ้นสุด
: กลอนคติธรรม
๏ .........................................................บุปผา
ถึง(กลาง)วัน บานเบ่ง
แม้สูรย์
แสงไร้ ไม่เปล่ง.............................เชวง สว่าง เวหา
ไม่ผละ ละเลย
วิถี....................................สดสี พิสุทธิ์ บุษบา
ประดับ
ปรับแปลง โลกา............................โสภา ประหนึ่ง พิมาน
๏ ..........................................................เหมือนไม่
(ต้อง)ใช้ความ อุตส่าห์
อิ่งอ้อย
คอยถึง เวลา.................................ผ่องผุด บุษบา ปาฏิหาริย์
ก็จะ ปรากฎ
สู่โลก....................................วิโยค หลังจาก เบ่งบาน
ประดุจ
ดั่งผู้ เชี่ยวชาญ..............................ในการ ตกแต่ง ปัถพี
๏ ..........................................................หากแต่
การสละ เกลศ
โดยมาก ยากจะ
ปฏิเสธ.............................แค่(ตั้ง)เจต (ตะ)นา มิประสี(ประสา)
ด้วยเป็น
เสมือน สันดาน............................สัญชาต (ตะ)ญาณ ชีวี
กำเนิด เกิดมา
ก็มี.....................................คู่ดวง ฤดี ธรรมดา
๏ ..........................................................ใคร่จะ
ขจัด ปัดเป่า
เพื่อให้
ได้พ้น มนเมา................................ต้องเฝ้า เพียรผุด อุตสาห์
อุทิศ ชีวิตทำ
บำเพ็ญ................................กำหนด กฎเกณฑ์ กติกา
ตั้งพรต อดทน
จนกว่า...............................สุดสิ้น วิญญาณ์ คลาไคลฯ
๗ กันยายน
๒๕๖๑
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น