ลดอัตตาเพิ่มประโยชน์
: กลอนหก
๏ เมฆมัวหม่น
ฝนทำท่า..........................โถมท่วมฟ้า สัญญาณ์ไฉน
ลมประดุจ
หยุดหายใจ............................อบอ้าวไป ทั้งไพรวัน
๏ แค่ทว่า
เพียงมาเยือน...........................เมฆคล้อยเคลื่อน เชือนแชผัน
ฝนตกเบา
ชั่วคราวครัน............................ก็เงียบงัน ลงทันที
๏ สัตว์มักเห็น
ตน(อัตตา)เป็นใหญ่.............เหนืออื่นใด ในโลกนี้
สัญชาตญาณ
คู่กันดี...............................ตั้งแต่มี ชีวาตม์มา
๏ เห็นแก่ตัว
เต็มหัวคิด............................เจ้าชีวิต หลงอิษฐา
ยึดมั่นถือ
คืออัตตา.................................ทำปัญญา คับแคบครัน
๏ อัตตาเล็ก
ลงเท่าไหร่...........................โลก(ยิ่ง)กว้างใหญ่ ไปเท่านั้น
มิถือตน
ยลสำคัญ...................................หลักสัมพันธ์ สร้างสรรค์มโน
๏ ลดอัตตา->ลดอคติ..............................->ลดอุปธิ
ลงอักโข
สติปัญญา
จะเติบโต................................ปริสุทโธ ปฏิภาณ
๏ เสริมตัวเอง
ให้เก่งกล้า..........................เสริมโลกา มหศานติ์
แผ่เมตตา
เพื่อสาธารณ์............................อภิบาล สรรพ์สิ่งปวง
๏ ลดอัตตา->เพิ่มประโยชน์.......................ปรีดิ์ปราโมทย์
จักโชติช่วง
คุณค่าพี มิแก่นกลวง...............................บ่มีห่วง
ให้หน่วงกรมฯ(กรม=ตรม)
๓๑ สิงหาคม
๒๕๖๑
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น