แรงชีวิต : โคลงสี่สุภาพ

แรงชีวิต : โคลงสี่สุภาพ

๑.กาเหว่าเกาะยอดไม้..........................ยามเย็น

ขับขานประหนึ่งเป็น.........................จ้าวฟ้า

รุ่งสาง-สนธยาเจน...........................เสียงสั่ง

ดั่งสัญญาณทายท้า..........................ถิ่นนี้กูครองฯ

๒.ละอองฝนละลานฟุ้ง..........................สุทธากาศ(สุทธ+อากาศ)

สุคนธ์กลิ่นธรรมชาติ.........................วิสุทธิ์ไซร้

เมฆานภาผงาด...............................ครองปิด

อาทิตย์อนาถไร้...............................มืดครึ้มมัวแสงฯ

๓.แรงลมมรสุมเร้า...............................โลกา

แรงกิเลสตัณหา..............................จิตรึ้ง

แรงสัญชาตญาณ์............................ห่อนหยุด

แรงดุจกระชากทึ้ง............................ทุกสิ่งให้หักหาญฯ

๔.แรงทะเยอทะยานสร้าง.......................ส่งเสริม

หัวใจเกิดฮึกเหิม..............................ขับสู้

อุปสรรคปัญหา ; เติม.......................ความแกร่ง

ปองแข็งขันไป่รู้...............................อ่อนล้าอับเฉาฯ

๕.แรงใจเอาชนะแม้..............................หินผา

แรงสติปัญญา.................................กอบเกื้อ

ความทุกข์ยากนานา.........................พลิกผ่าน

บรรณาการอะเคื้อ.............................แก่ผู้อุตสาห์ฯ

๖.แรงรัก,ริษยา,หึงฯลฯล้วน....................อารมณ์

แรงพยาบาทโง่งม............................หลากเรื้อ

แรงกดดัน(ของ)สังคม.......................ฉกาจ

(เป็น)แรงมนุษยชาติเชื้อ....................เริศร้างทำไฉน? (เริศร้าง=ละเลยไป)

๗.ความคดฉลฉ้อไคล้............................คือแรง(ไคล้=เลห์กล)

ทรงอำนาจแอบแฝง..........................จิตเหง้า

คนไม่เคยเปลี่ยนแปลง.......................จากอดีต

แรงทุจริตรุมเร้า................................ก่อสร้างอกุศลฯ

๘.ผลสนองตามกฎก้อง..........................แรงกรรม

สถิตซึ่งความยุติธรรม.........................คู่หล้า

คนตระหนักในสัจธรรม........................จงหมั่น

กวดขันกิจฉกรรจ์กล้า.........................อย่าแพ้แรงทรามฯ(ฉกรรจ์=ห้าวหาญ)

๑๓ สิงหาคม ๒๕๖๑