การเดินก้าวแรกย่อมยากเสมอ : กาพย์สุรางคนางค์๒๘

การเดินก้าวแรกย่อมยากเสมอ : กาพย์สุรางคนางค์๒๘

๏    .............................................ไม่ใช่ เรื่องแปลก
การเดิน ก้าวแรก..........................ย่อมยาก เสมอ

ทารก ทุกคน...............................ต่างผจญ พบเจอ

ลัม-ลุก ทุกข์-เก้อ.........................เงอะงะ หกคะเมน

๏    .............................................แต่เด็ก ก็สู้

พากเพียร เรียนรู้..........................อุตสา หะเห็น

สนุก เพลิดเพลิน.........................หัดเดิน เหมือนเล่น

ทุกวัน มิเว้น...............................เป็นสิ่ง ท้าทาย

๏    .............................................การมี ชีวิต

พัฒนา ประสิทธิ์..........................ตั้งจิต มุ่งหมาย

(ต้อง)ผลักดัน ตัวตน....................สู่ผล บั้นปลาย

ทุ่มเท มิหน่าย.............................ขวนขวาย ปรับปรุง

๏    .............................................ปุถุชน ทั่วไป

ต้องการ ฝันใฝ่.............................ถึงปลาย สายรุ้ง

วิถี ศีลธรรม.................................นำอุระ จรุง

ชีวัน มั่นมุ่ง..................................มิ(ใช่แค่)ฟุ้ง ซ่านใจ

๏    ..............................................เริ่มต้น หนทาง

เหนื่อยน้าว ก้าวย่าง......................จงสร้าง พลังไส

ศีลวัตร ศรัทธา.............................จะพา ประไพ

อุปสรรค ใดๆ...............................พ้นไป ไม่ยากเย็น

๏    ..............................................ผู้มี ศีลธรรม

อิ่มปลื้ม ดื่มด่ำ..............................ข้ามทุกข์ ขลุกเข็ญ

เสพสัน ติสุข................................ทุกเมื่อ เอื้อเป็น-

อยู่ดั่ง เดือนเพ็ญ...........................เด่นฟ้า รัตกาลฯ(รัตกาล=ราตรี)

๒๖ มิถุนายน ๒๕๖๑