อย่าถือสาคน : กาพย์สุรางคนางค์๒๘
๏
............................................อย่าถือ สาคน
มากมี
กระมล.............................ฉ้อฉล โง่เขลา
ชอบถือ
ทิฐิ...............................สติ ปัญญาเบา
ทุจริต
คิดเฝ้า.............................เอาแต่ ใจตัว
๏
............................................คนครวญ ส่วนใหญ่
ซื่อสัตย์
ขาดไร้..........................ไม่เชื่อ ดี-ชั่ว
คุณธรรม
ต่ำช้า..........................อุรา เมามัว
มักเห็น
แก่ตัว............................สุดขั้ว หัวใจ
๏
............................................(ชอบ)ยกตน ข่มเขา
แบ่งเขา
แบ่งเรา.........................เอาตน เป็นใหญ่
ความคิด
แคบคับ........................สับปลับ ฉับไว
เล่ห์ฉล
กลใช้.............................หลายมารยา ราคีฯลฯ
๏
............................................ถือสา ทำไม?
ประโยชน์
อะไร?.........................ไร้สง่า ราศี
เสียสุข
(ขะ)ภาวะ........................เกะกะ ฤดี
(แค่)จำไว้
ใครดี-(ชั่ว)..................มี-เป็น เช่นใด?
๏
............................................ยกระดับ ตัวตน
พัฒนา
กระมล............................หลุดพ้น สาไถย
จงอย่า
พยาบาท.........................ปราศขุ่น เคืองใจ
(อย่า)ทะเลาะ
ต่อใคร...................ผู้ไร้ ศีลธรรม(เสียเวลาเปล่าๆ)
๏
.............................................หาประโยชน์ ให้ตัว
รู้ดี
รู้ชั่ว......................................กลัวการ ตกต่ำ
ใคร(ทำ)ดี
ใครได้.........................ใครร้าย (จะ)ระยำ
คือกฎ
แห่งกรรม..........................ครอบงำ ชีวีฯ
๒๑ พฤษภาคม ๒๕๖๑
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น