ปัญหาใหญ่(มาก) : กลอนปัญหาสังคม

 

ปัญหาใหญ่(มาก) : กลอนปัญหาสังคม

๏    ปัญหาใหญ่(มาก) ในชาตินี้.................................ทำให้มี ความทุกข์เข็ญ

สถานที่(ตั้ง) มิใช่ประเด็น......................................ทรัพยา(กร)เช่น สมบูรณ์ดี

๏    เป็นศูนย์กลาง คมนาคม.....................................อาหารอุดม ทุกพื้นที่

ธรรมชาติภัย ไม่ค่อยมี..........................................เอื้อสุขี ชีวีคน

๏    (แต่ชาติกลับ)ไม่เคยคล้อย (ความ)ด้อยพัฒนา........ระดมปัญญา มาคิดค้น

แผนพัฒนาฯ สาละวน...........................................ล่วงผ่านพ้น หกสิบปี

๏    หลากหลายสิ่ง ยิ่งเสื่อมถ่อย................................มากไม่น้อย พร้อยบัดสี

อุปสรรครุม สุมทวี...............................................เลือกวิธี ปฎิรูปมัน

๏    กาลผ่านไป ไม่ต่างเก่า.......................................หลายปีเข้า ก็เท่านั้น

คนสงสัย ทำไมกัน?.............................................จึงติด-ตัน การพัฒนา

๏    ใคร่ครวญดู ไม่รู้(จริง)หรือ?.................................."คนไม่ซื่อ(สัตย์)" คือปัญหา

คอยทุจริต คิดมารยา............................................เป็นธารณะ วัฒนธรรม(ธารณะ=สาธารณะ)

๏    ทุกองค์กร ซ่อนโกงกิน........................................เป็นอาจิณ ชินซากซ้ำ

(แม้แต่)กระบวนการ ยุติธรรม..................................ก็ด่างดำ ธรรมาภิบาล

๏    ปัญหาใหญ่(มาก) แก้ได้ยาก.................................(มีคน)คดโกงมาก ปักหลักฐาน

สร้างปัญหา เพิ่มทะยาน.........................................ประจักษ์ประจาน สันดานเอยฯ

๒๒ มีนาคม ๒๕๖๑