ความเข้มแข็ง-อ่อนแอ : กลอนเจ็ด

ความเข้มแข็ง-อ่อนแอ : กลอนเจ็ด

๏    อวัยวะ ส่วนใด มิใช้งาน........................ย่อมพาน อ่อนแอ แลลีบเล็ก

(จึง)ควรออก กำลัง(กาย) ตั้งแต่เด็ก..........สิเสก สรรค์ให้ กายเข้มแข็ง

๏    เล่นกีฬา ประจำ จิทำให้........................กาย-ใจ แกร่งเชี่ยว มีเรี่ยวแรง

ดำเนิน ชีวัน ต้องขันแข่ง.........................ยื้อแย่ง ประโยชน์ โปรดตรองดู

๏    ร่างกาย อ่อนแอ ย่อมแพ้พ่าย.................เชื้อร้าย โรคา เข้ามาสู่

จิตใจ อ่อนแอ แลเยี่ยงผู้.........................เขลาขลาด มิอาจสู้ โลกาภัย

๏    อ่อนโยน มนไม่ ใช่อ่อนแอ.....................หากแต่ เข้มแข็ง แกร่งทนไหว

(คนที่)เมตตา ปราณี พลีแผ่ไป.................จิตใจ ต้องตั้ง มั่น-บริบูรณ์

๏    เข้มแข็ง มิใช่ ความร้ายโฉด....................อดกลั้น มานโหด(ร้าย) จนหมดสูญ

มิเบียน บีฑา สร้างอาดูร..........................เพิ่มพูน จุนค้ำ กำลังใจ

๏    คนเห็น แก่ได้=ใจแคบคับ......................(ต่อให้)ล้นทรัพย์ ศฤงคาร ลานหลั่งไหล

มิเอื้อ เผื่อแผ่ แด่ผู้ใด.............................(ย่อมเป็นผู้)มีใจ ลีบ-น้อย พร้อยด่างดำ

๏    คนแบ่ง ปันได้ ใจต้องกล้า......................มนา เข้มแข็ง แกร่งเลิศล้ำ

ทำสิ่ง ที่คน(ทั่วไป) ยากดลกรรม...............มโนธรรม งาม-สูง รุ่งโอฬาร

๏    ช่วยเหลือ ผู้อื่น พ้นขื่นเข็ญ.....................(จึง)นับเป็น (ผู้)ยิ่งใหญ่ ใจอาจหาญ

เอาแต่ ตัวรอด ปลอดให้-ทาน...................เป็นมาน อ่อนแอ ต่ำแท้เอยฯ

๒๕ กันยายน ๒๕๖๐