ศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ : กาพย์ยานี๑๑

ศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ : กาพย์ยานี๑๑

๏    ศักดิ์ศรี ความเป็นคน...................ตั้งอยู่บน กุศลสรร(สรร=หา)

เชิดดี ชูชีวัน.................................สรรพสถานการณ์ ฟันฝ่าไป

๏    มิออก นอกลู่ทาง........................ศีลธรรมสร้าง สว่างไสว

สุทธา มโนมัย...............................หทัยแกล้ว แผ้วมลทิน

๏    มโนธรรม มุ่งสำนึก.......................ดี-ชั่วศึก ษาถวิล

จริยธรรม กรรมอาจิณ......................จวบชีวิน สิ้นลมปราณ

๏    ต่อหน้า แลลับหลัง.......................คุณธรรมยัง ยั่งยืนหาญ

ปราศจาก ซึ่งสันดาน.......................อันธพาล มานทรชน

๏    ศักดิ์ศรี มีในมนุษย์........................ผู้ที่หลุด พ้นโฉดฉล

(ความ)เลวร้าย ไกลกระมล................มิเห็นแก่ตน มนเถื่อนดำ

๏    ศักดิ์ศรี ย่อมมีได้...........................เมื่อจิตใจ มิใฝ่ต่ำ

(ความ)หยาบช้า เลวระยำ..................สำคัญหมาย สลายมี

๏    สิ่งชั่ว มิมัวเมา...............................สลักเสลา เพราเพริศศรี

เทิดทูน คุณความดี..........................คือคติ กฤตยา(กฤตยา=เกียรติ)

๏    จิตใจ ไม่สูงส่ง...............................อย่าทระนง ศักดิ์ศรีหา

ต่อให้ หลายเงินตรา..........................ยศตำแหน่ง ตกแต่งเอยฯ

*มนุษย์=มนะ(ใจ)+อุษยะ(สูงส่ง)=ผู้มีจิตใจสูงส่ง

๑๕ กันยายน ๒๕๖๐