วันพฤหัสบดีที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2560

จนกาย-จนใจ : กลอนคติสอนใจ

ดอกดาวเรือง / Yellow marigolds
ดาวเรือง ดอกไม้ประจำพระองค์ ในหลวงรัชกาลที่ 9
                                                                        

จนกาย-จนใจ : กลอนคติสอนใจ

๏    เสื่อผืน หมอนใบ.......................ภายใต้ ไพรสัณฑ์ กันฝน
เมื่อฟ้า มืดมน..............................ตัวคนเดียว เปลี่ยวที่ไหน
ล้มตัว ลงนอน.............................ไร้หมอนข้าง ร้างใครๆ
แนบชิด จุมพิตให้........................หัวใจ ไม่เศร้า เหงาทรวง

๏    ป่ารอบ ปลอบขวัญ.....................อนธการ อันสัน ติสุข
เรไร เร้ารุก.................................บรรเลง เพลงปลุก ทุกข์ล่วง
สายลม ลูบไล้.............................ฤทัย ลืมเรื่อง ทั้งปวง
นิทรา=คราสรวง..........................สู่ห้วง หฤษฎี ปรีดา(หฤษฎี=ความปลาบปลื้มยินดี)

๏    เมื่อหลับ สนิท...........................ชีวิต ของใคร (ก็)ไม่(แตก)ต่าง
เพศ-วัย-กายฯลฯร้าง....................ฐานะ ทุกอย่าง ว่างหนา
ในห้อง แห่งฝัน...........................ฉันเป็น เจ้าของ โลกา
ปกครอง ท้องฟ้า.........................ทรงสิทธิ์ ฤทธา ทั่วบาดาล

๏    เกียรติยศ ชื่อเสียง......................สรรเสริญ=เพียงภาพ มายา
ฉันไม่ ไขว่คว้า.............................ให้ชีวา อ่อนล้า ไร้ศานติ์
เงินทอง ของใช้...........................ช่วยให้ ไม่ทุกข์ ทรมาน
ไม่ปอง ต้องการ...........................ทะยาน อยากเพลิน เกินจริง

๏    ตัณหา สะสม.............................ไม่ชื่น ไม่ชม รมยะ
ไม่แบก ภาระ................................ไม่หรรษ์ พันธะ ทุกสิ่ง
มีมาก เพียงใด..............................ตายไป ก็ต้อง ทอดทิ้ง
เกิดใหม่ อ้างอิง............................บาป-บุญ-คุณยิ่ง พิงพา

๏    ใครไม่ คบหา.............................เพียงเพราะ ว่าฉัน มันจน
เขาคบ แค่คน...............................ที่ล้น อำนาจ วาสนา
โกง-ชั่ว ก็ช่าง...............................กระจ่าง สังคม สมพาลา(พาลา=พาล)
เชิญสู บูชา...................................ความเป็น อนา รยชนฯ

๒ กรกฎาคม ๒๕๖๐

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น