ปัจจัยภายนอก-ภายใน : กลอนเจ็ด

ปัจจัยภายนอก-ภายใน : กลอนเจ็ด

๏    โลกนี้ มิใช่ เป็นของเรา..........................อย่าเอา แต่ใจ ไปปรารถนา

สารพัด สุโข จากโลกา.............................จะเกิด ปัญหา มาให้ตน

๏    มนุษย์ มากมาย หลายพันล้าน.................สัตว์เด รัจฉาน พืชพันธุ์ผล

ต่างก็ อาศัย ใช้ชีพชนม์............................อยู่บน โลกหล้า มาก่อนเรา

๏    ต่างต้อง ก่อกรรม กระทำกิจ....................ตามจิต ตามใจ ใคร่ครวญเข้า

ต่างก็ บงการ บัญชาเอา............................ตามเท่า ที่อยาก คิดจัดทำ

๏    เหตุการณ์ ความจริง สิ่งแวดล้อม..............แลห้อม เราให้ ได้สืบสัม-

พันธ์เป็น ปัจจัย ภายนอกนำ.......................ประจำ กำกับ ขับ(เคลื่อน)ชีวี

๏    มุ่งมาด คาดหวัง ยาก(ได้)ดั่งใจ................ผิดหวัง ยังให้ ได้โศกศรี

ควบคุม ไม่ได้ ตามใจมี..............................ควรที่ มิถือ(มั่น) หรือผูกพัน

๏    อารมณ์ ลุกลาม ความรู้สึก.......................ผนึก แนบใน ใจเรานั้น

(เป็น)ปัจจัย ภายใน ก่ายเกี่ยวกัน..................ผูกพัน สอดรับ กับอัตตา

๏    เกิดขึ้น กับใจ ใจควบคุม..........................กรองกุม อำนาจ ตามปรารถนา

ไม่มี ผู้ใด ในโลกา....................................จะมา สามารถ จัดแจงใจ(ของเรา)

๏    เราเป็น เจ้าของ จงจ้องจิต.......................ควบคุม ความคิด วินิจฉัย

อารมณ์ (ความ)รู้สึก ตรึกตรองไตร................ตามใจ ของเรา (ตราบ)เท่าชีวี(ไตร=ไกร)

๏    อยากสุข ก็ได้ ทุกข์ก็ได้..........................แต่ควร คุมให้ ใจสุขี

ต่อให้ (ปัจจัย)ภายนอก ย้อนยอกมี................จิตใจ เรานี้ มิพรั่นพรึงฯ

๑๐ มิถุนายน ๒๕๖๐