คิดให้มากพูดให้น้อย : กลอนคติสอนใจ
๏ ควรคิด ให้มาก........................แต่อย่า พูดมาก
อย่างที่คิด
โลกรุด
ทุจริต.............................คน"ถูก" อาจ"ผิด"
วิกฤติพลั้ง
อำนาจ
บาตรใหญ่.......................มักได้ โดยใช้ กำลัง
เติมความ
ชิงชัง..........................แก่ฝั่ง ตรงข้าม ทรามเป็น
๏ ประจบ สอพลอ.......................ตอแหล แลยอด กลยุทธ์
ของเหล่า
มนุษย์.........................ผู้ทุจ (จะ)ริต จิตโฉดเช่น
ทำอย่าง
พูดอย่าง.......................หลอกลวง ไม่ต่าง ผีสางเป็น
ก่อกรรม
ทำเข็ญ.........................(อย่าง)เลือดเย็น เห็นมาน สันดาน
๏ ชั่วช้า กระมล..........................ใช้คน อื่นเป็น
เครื่องมือ
อวดตน
คนซื่อ............................ถือศีล กินสัตย์ วัตรศานติ์
ลวงให้
ไว้ใจ..............................(ตน)จะได้ (มี)โอกาส ชัชวาล
ทุจริต
พิษฐาน............................ทำกัน ทั้งบ้าน ทั้งเมือง
๏ พบความ ผิดมี.........................คนดี ชอบรีบ แก้ไข
ส่วนคน
จัญไร.............................ถูกใคร เตือนตัก มักหาเรื่อง
ปากบอก
รับฟัง...........................ใจจริง ชิงชัง ตั้งขุ่นเคือง
คิดคด
ปลดเปลื้อง.......................ลงโทษ คน(พูด)เนื่อง เนืองทำ
๏ รู้เท่า ทันคน............................รู้เหตุ รู้ผล
กลไก
รู้เท่า
ทันใคร...............................อย่าบอก ออกไป เหมือนกรายกล้ำ
ผู้คน
ส่วนใหญ่............................สาไถย ไม่มี ศีลธรรม
ถูกจี้
ใจดำ..................................(จะ)โกรธา กระทำ ตามใจฯ
๑๖ มิถุนายน ๒๕๖๐
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น