ความเชื่อกับความยุติธรรม : กาพย์สุรางคนางค์๒๘

ความเชื่อกับความยุติธรรม : กาพย์สุรางคนางค์๒๘

๏    ......................................ความเชื่อ ของใคร

มิอาจ เปลี่ยนให้....................กลายเท็จ เป็นจริง

แลความ ไม่เชื่อ....................(ก็)ไม่เหนือ สัจสิ่ง

สิ่งที่ เป็นจริง........................(ย่อมจะ)จริงไม่ เปลี่ยนแปลง

๏    .......................................การพิ พากษา

ของคน มารยา.......................มักจะ แอบแฝง

มิจฉา ทิฐิ.............................อคติ เคลือบแคลง

อุปโลกน์ ตกแต่ง...................กลั่นแกล้ง การไกร

๏    .......................................คนพิ พากษา

เคารพ กติกา.........................สัตยา เสมอไม่

(บ้าง)กระทำ ลำเอียง..............หลีกเลี่ยง(กฎหมาย) ตามใจ

หยาบช้า สาไถย....................ไร้ศีล (ละ)ธรรม

๏    .......................................เหมือนเป็น ธรรมดา

คู่กาล เวลา...........................โลกา ระส่ำ

คนพิ พากษา.........................ที่ มนา ระยำ

สร้างความ ระกำ.....................เกิดทุก สังคม

๏    .......................................ยิ่งด้อย พัฒนา

ยิ่งประ จักษ์ตา.......................ชั่วช้า สะสม

ระบบ ยุติธรรม........................ต่ำเตี้ย โสมม

ยิ่งกว่า อาจม..........................อุดม เดนชน

๏    ........................................ส่งไป ศึกษา

อบรม ศาสนา.........................ก็หา เป็นผล

เมื่อ(ใจ)ไร้ ศีลธรรม.................ประจำ กระมล

ความคิด จิตจล.......................แต่อกุศล บาปกรรม

๏    ........................................เชื่อ(หรือไม่เชื่อ)ใน หลักฐาน

วัตถุ-พยาน............................คือการ ตอกย้ำ

ว่าหลัก ตัดสิน........................ใช้จินต์ (หา)ใช่ศีลธรรม

(เพราะฉะนั้น)มิควร เชื่อคำ........ว่ายุ ติธรรมเลยฯ

๒๖  พฤษภาคม ๒๕๖๐