ศีลธรรมทำให้เป็นสุข : กลอนคติชีวิต
๏ แมว(วัด)น้อย คอยเลี้ยง ดูแล...................ถึงแก่
กรรมแล้ว วานนี้
หมาวัด พิฆาต
ตัดชีวี................................ระหว่าง ที่เล่น ระเริง
๏ โลกนี้ มิใช่
สวรรค์..................................หลากอัน ตราย ใครเหลิง
มัวแต่ ต้องการ
บันเทิง...............................จะกระเซอะ กระเซิง วอดวาย
๏ พบเห็น ผู้คน
เติบใหญ่............................แต่ไร้ ความรู้ อยู่หลาย
(สังเกตว่า)เป็นคน
สนแส่ แลสบาย...............มุ่งหมาย เสพสุข เสเพล
๏ คนต่าง คุ้นชิน
(คำว่า)ศีลธรรม..................แต่(ส่วนใหญ่)ทำ ขำขัน หันเห
ชอบทำ ตามใจ
ไม่คะเน.............................เกเร เสียผู้ เสียคน
๏ ไม่ยอม สำทับ
บังคับจิต..........................ความคิด ทุจริต ฉ้อฉล
ไม่ยอม ยับยั้ง
ตั้งกระมล.............................อยู่บน วิถี ศีลธรรม
๏ สอนไป ก็ไร้ ประโยชน์............................คนโฉด
อุรา ระห่ำ
เมื่อไร้ ศรัทธา
ย่อมกระทำ..........................ตามหลัก ศีลธรรม ไม่ได้เลย
๏ คนมี ศีลธรรม
สำนึก...............................รู้สึก สบาย ใจเผย
ศีลระดม สมดุล
คุ้นเคย..............................ชื่นเชย ชีวาตม์ สะอาดมี
๏ มุ่งหวัง ดั่งมนา
สนอง.............................ครรลอง หมดจด สดศรี
เห็นค่า
ศีลธรรม ความดี.............................ช่วยให้ ชีวี นิรามัยฯ(นิรามัย=เป็นสุข)
๒๗ พฤษภาคม ๒๕๖๐
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น