กิน-ใช้ไม่กระดาก :
กลอนคติสอนใจ
๏ พยากรณ์ อากาศ
พาทว่า................(วันนี้)ระวัง พายุ ฤดูร้อน
(แต่)เช้านี้ มิน่า
อนาทร.....................หอมกลิ่น เกสร ตามสายลม
๏ พายุ จะประทุ
ที่ใด?.......................ตกลง ตรงไหน ฤาสายฝน?
มิอาจ คาดเขื่อง
เบื้องบน...................เทวดา จะดล ฉันใด?
๏ พิรุณ-พิภพ
พึ่งพา..........................รับแสง สุริยา อาศัย
รำลึก พฤกษชาติ
ปัจจัย.....................สัตว์คล้อย น้อยใหญ่ ก่าย-กิน
๏ อีกอื่น ดื่นเห็น
เป็นประจักษ์..............สรดัก เนื่องนับ ทรัพย์สิน
เลี้ยงดู ชูชี้
ชีวิน...............................แด่คน ล้นจิน ตนาการ
๏ กว่าคน ๆหนึ่ง
พึงเติบใหญ่...............เท่าไหร่ ใช้เลี้ยง สังขาร?
ปกป้อง ชีวี
บริบาล...........................เสพสุข สำราญ ชาญชนม์
๏ (จึง)มิสม ควรให้
ครหา....................เกิดมา ไม่สร้าง พร่างผล
มิควร คิดเช่น
เห็นแก่ตน.....................ดั่งคน ขยะ-สวะ-ธุลีฯลฯ
๏ พัฒนา ความรู้
ความสามารถ.............พิสุทธิ์ มนุษย์ชาติ มาดศรี
มุ่งมั่น งดงาม
ทำดี............................ให้สม กับที่ เกิดมา
๏ กิน-ใช้ ไม่ต้อง
กระดาก....................เหมือนเพียง เลี้ยงซาก สิ่งไร้ค่า
อยู่ไป ไม่เสีย
เวลา............................เพราะว่า เพริศพูน คุณธรรมฯ
๑ เมษายน ๒๕๖๐
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น