ไดโนเสาร์เต่าล้านปี : กลอนคติสอนใจ

ไดโนเสาร์เต่าล้านปี : กลอนคติสอนใจ

๏    หลังสมัย ไดโนเสาร์ โลกเรานี้.................สัตว์ไพรเมต(Primate) เริ่มมี วิวัฒนาการ

เป็นสารพัด สัตว์-คน บนพื้นฐาน.................เปลี่ยนรูปร่าง สังขาร ตามกาลเวลา

๏    แต่ความคิด จิตใจ แทบไม่เปลี่ยน.............ยังวนเวียน กระสัน แกร่งตัณหา

ใช้วิถี ชีวิต อนิจจา..................................ขาดปัญญา ความรู้ คู่ดวงแด

๏    เสพรูป-รส-กลิ่น-เสียง เคียงสัมผัส............หลงกำหนัด-อัตตา ตามกระแส

สัญชาตญาณ ดันผลัก มิพักแปร.................ติดนิสัย ใจแส่ เห็นแก่ตน

๏    ผู้ฉลาด ปราชญา ปัญญาเปิด...................เห็นศีลธรรม ล้ำเลิศ เทิดกุศล

เพียรพฤติกรรม สัมมา สาธุชน....................สำนึกความ เป็นคน พ้นสัตว์ปวง

๏    มุ่งประโยชน์ ประสิทธิ์ ชีวิตสร้าง...............ลด-ละ-ล้าง อกุศล หวังผลสรวง

มิเบียดเบียน ผู้ใด ให้ขื่นทรวง....................หยุดหลอกลวง ทำร้าย ไคลราคี

๏    ฝืนสัญชาต (ตะ)ญาณ สันดานสัตว์............หยุดกำหนัด อัตตา จรรยาศรี

สำนึกคิด ผิด-ชอบ กรอบชั่ว-ดี....................มโนธรรม งามมี มิมัวเมา

๏    (แต่)คนทุจริต จิตโฉด กลับคดคิด.............คำประดิษฐ์ มิจฉา (หา)ว่าไดโนเสาร์

เชิดชูสัญ ชาตญาณ สะคราญเพรา...............กิเลสเร้า ร้อนรน ยลเยี่ยมมี

๏    ทำตามใจ ของตน เป็นที่ตั้ง.....................แทบคลุ้มคลั่ง กำหนัด เกินบัดสี

พิสูจน์ใคร (คือ)ไดโนเสาร์ เต่าล้านปี............ด้วยวิถี ชีวิต ผิด-ถูกเทอญฯ

๒๔ มีนาคม ๒๕๖๐