กระต่ายดวงจันทร์เที่ยวโลก : กลอนนิทานสำหรับเด็ก

กระต่ายดวงจันทร์เที่ยวโลก : กลอนนิทานสำหรับเด็ก

๏    กระต่ายตัวเก่า......................มองเรา มาจาก ดวงจันทร์

ทุกคืน ทุกวัน..........................เหมือนมัน มีความ ปรารถนา

อยากมา เที่ยวท่อง..................เบื่อต้อง มองโลก จากฟากฟ้า

ตั้งมั่น สัญญา.........................จะมา ให้ได้ ในสักวัน

๏    เมตตา กระต่าย.....................อยากช่วย ให้คลาย ความทุกข์

พินิจ คิดขลุก..........................ทุกทาง ทุกอย่าง สร้างสรรค์

หนึ่งใน ทางเลือก....................ขึงเชือก โยงจาก ดวงจันทร์

ให้กระ ตายนั้น........................จับมัน ไต่ตรง ลงมา

๏    กระต่าย (อาจจะ)ไม่กล้า..........เพราะว่า เชือกเห็น เส้นเล็ก

สะพาน สรรเสก........................เฉกข้าม ลำธาร หรรษา

ให้กระ ต่ายเต้น........................กระโดดเล่น คึกคัก มรรคา

สุขี ปรีดา................................ท่องเที่ยว โลกา ตามสบาย

๏    แต่ถ้า สะพาน........................ไม่งาม ตระการ เพียงพอ

กระต่ายจ๋า อย่าท้อ....................จะขอ ทอรุ้ง คุ้งสาย(คุ้ง=อ้อม,ยาว)

สำเร็จ เจ็ดสี.............................ประดับ แก้วมณี มีประกาย

วาววับ ขยับขยาย......................เปิดทาง ย่างกราย ง่ายมี

๏    แล้วเรา จะพา.........................กระต่าย ไปหา อาหาร

เที่ยวท่อง อุทยาน......................สนุก สนาน ศานติ์ศรี

ยินดี ต้อนรับ.............................พร้อมกับ มอบมิตร ไมตรี

จากโลก ใบนี้............................โดยที่ มิหวัง สิ่งตอบแทนฯ

*มีวิธีอื่นอีกหรือไม่ ที่จะพากระต่ายมาเที่ยวโลกของเรา?

๑๓ มีนาคม ๒๕๖๐