ความหนาวเคล้าความคิด
: โคลงสี่สุภาพ
๑.
เสียงลมพัดแมกไม้.......................รัชนี(รัชนี=กลางคืน)
ประหนึ่งเสียงดนตรี........................กล่อมด้าว
เป็นสัญญาณสัญญี........................กระซิบบอก
ฤดูหนาวล่วงก้าว...........................เริ่มเข้ามาเยือนฯ
๒.
กลางคืนนอนห่มผ้า.......................ผืนหนา
กลางวันหาเวลา.............................แดดส้อง
หมั่นดูแลสุขภา-.............................วะผลัด
อากาศเปลี่ยนแปลงต้อง...................รู้รับปรับตนฯ
๓.
เป็นคนควรใคร่คล้อง......................ความคิด
เพิ่มคุณค่าชีวิต...............................เพริศ พล้ำ
ก่อกุศลเนืองนิตย์............................ประโยชน์
ปราศจากโทษล่วงล้ำ.......................หลีกพ้นมลทินฯ
๔. พักผ่อน-นอน-กิน ให้......................พอดี
มากเกินพาพุงพี...............................อ้วนท้วน
บ่เพียงพอจะมี.................................เจ็บป่วย
ตนอำนวยเองล้วน............................หาได้เพราะใครฯ
๕.
ใส่ใจในความรู้................................วิทยา
เพื่อมุ่งหาเงินตรา..............................ก็ได้
หลีกเลี่ยงภัยพยา-.............................ธิส่ำ
ดำรงชีวันให้.....................................ถูกต้องทำกรรมฯ
๖.
ศีลธรรมคือเครื่องชี้...........................ทิศา
หลักดำเนินชีวา.................................เพริศแพร้ว
ยึดถือสิ่งสัมมา..................................ปฏิบัติ
จะขจัดเวรกรรมแคล้ว..........................ไร้ทุกขทรมานฯ
๗.
แรงบันดาลใจเอื้อ.............................สัมฤทธิ์
ประสาธน์วิเศษสิทธิ์.............................เลิศล้ำ
ศรัทธาสู่อุทิศ.....................................สัจจะ
วิริยะ(เป็น)เภตรากล้ำ...........................เผด็จเป้าหมายปองฯ
๑ ธันวาคม ๒๕๕๙
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น