วันศุกร์ที่ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559

คิดถึงบ้าน : กาพย์ยานี๑๑



คิดถึงบ้าน : กาพย์ยานี๑๑


    เติบวัย ใช้ชีวิต.......................สมดั่งจิต อิสระล้น
อัตตา โลกประจญ......................กระเสือกกระสน ยลยากมี

    พึ่งพา ใครได้บ้าง?..................คนรอบข้าง ต่างหลีกลี้
เล่ห์กล ฉลวิธี.............................วจีหลอก กลิ้งกลอกลวง

    อาหาร ร้านตามสั่ง...................รสชาติยัง ต้องทักท้วง
ทำได้ ไม่ถูกทรวง........................ตะขิดตะขวง กลืนเข้าไป

    ขาดรส ของความรัก.................ที่ยากนัก หาจากไหน?
ขาดคน คอยสนใจ........................ในชีวิต ชิดชื่นมาน

    (แต่)ทุกคน ต้องเติบใหญ่...........จึงจำใจ ออกจากบ้าน
เพื่อหา ประสบการณ์.....................มุ่งสืบสาน ชาญชีวิน

    ยืนได้ ด้วยลำแข้ง.....................งานการแกร่ง เก็บทรัพย์สิน
แข็งขัน มั่นคงจินต์.........................เพื่อโผผิน สู้โชคชะตา

    ทำให้ พ่อได้เห็น.......................แม่ได้เย็น ใจหนักหนา
พี่น้อง ต้องปรีดา............................เราพึ่งพา ตนได้เอง

    ทำให้ เขาภูมิใจ.........................ถึงแม้ไม่ ใช่คนเก่ง
แต่เรา ไม่กลัวเกรง..........................(กับการ)เอาตัวรอด ปลอดภัยเอยฯ

๑๘ พฤศจิกายน ๒๕๕๙

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น