เข้าเฝ้าครั้งสุดท้ายถวายสักการะพ่อหลวง : โคลงสี่สุภาพ

เข้าเฝ้าครั้งสุดท้ายถวายสักการะพ่อหลวง : โคลงสี่สุภาพ

๑. คืนค่ำเงียบสงบไร้.........................เสียงเพลง

ดนตรีดังบรรเลง.............................หยุดเรื้อ

ความวิเวกวังเวง.............................แปลกใหม่

ในชุมชนเมืองเฟื้อ...........................ผู้ท่องราตรีฯ

๒. อานิสงส์การไว้-............................ทุกข์ถวาย

พ่อหลวงยังเสียดาย.........................ส่งฟ้า

ความโศกมิสร่างหาย........................จางจาก

พรากนิกรทั่วหน้า.............................อกสะอื้นอาดูรฯ

๓. ความสูญเสียคนผู้...........................เคยรัก

มากกว่าสวามิภักดิ์............................มอบไท้

เป็นความทุกข์ยิ่งนัก..........................หน่วงจิต

เปลี่ยนชีวิตราษฎร์ไร้.........................พ่อให้พึ่งพาฯ

๔. พระราชาที่หล้า..............................ยอมรับ

กรณียกิจนับ....................................คณาเรื้อง

เพื่อสุขีทวีทรัพย์...............................ประสบ

สยบความเข็ญเปลื้อง.........................แผ้วผองพสกปวงฯ

๕. ล่วงราตรี(ออก)จากบ้าน....................รอแถว

ตากแดด-ฝนตามแนว.........................ค่อยเยื้อง

ล่วงค่ำยังคงแพรว..............................จิตจ่อ

รอถวายสักการเบื้อง...........................แน่นน้อมบังคมฯ

๖. ปรารมภ์ร่วมเทิดไท้...........................มหาราช

ทำดีเพื่อพ่อมาด................................มุ่งพร้อม

ดูแลกันดั่งญาติ.................................เพื่อนสนิท

มอบมิตรไมตรีน้อม............................บุญสร้างบังคลเสริมฯ(บังคล=มอบให้)

๗. เพิ่มพลังแผ่นดินแพร้ว......................ภูมิพล

ศูนย์รวมประชาชน.............................ไทยน้าว

ขออำนาจแห่งกุศล............................ประกฤต(ประกฤต=ทำไว้มาก)

ทรงดุสิตสวรรค์ท้าว...........................ทวยข้าฯอธิษฐานฯ

๘ ปัจฉิมวารเพื่อใกล้.............................ในพิภพ
ร่วมแสดงความเคารพ.........................ร่วมเศร้า
ทรงจำมิเลือนลบ...............................บากบั่น
สามัคคีกันเข้าเฝ้า..............................เป็นครั้งสุดท้ายฯ

๑๖ พฤศจิกายน ๒๕๕๙