เวลาและปฏิทิน : กลอนคติสอนใจ

เวลาและปฏิทิน : กลอนคติสอนใจ

๏    ดฤถี พฤศจิกาฯ อากาศเปลี่ยน..............ศิศีระเพียร สะพัด แทนวรรษา(ดฤถี=ดิถี,ศิศีระ=ฤดูหนาว,วรรษา=ฤดูฝน)

อรุโณทัย ไอเย็น เป็นสัญญา.....................ได้เวลา ทิวาสั้น ราตรียาว

๏    อีกไม่นาน กาลจะถึง ซึ่งปีใหม่...............เคยสงสัย ใยจำนง ตรงหน้าหนาว?

เพราะอาทิตย์ คล้อยทิศเหนือ คืนอีกคราว....โรมันชาว เขาสังเกต ตั้งเจตนา

๏    สุริยะ(คติ) ปฏิทิน ถือกำเนิด..................(สร้าง)คุณอนันต์ อันประเสริฐ แลเลิศค่า

ต่อกิจกรรม ดำรง คงชีวา...........................ของคนตราบ มรณา ทุกเพศ-วัย

๏    ความสำคัญ ของเวลา-ปฏิทิน.................คู่ชีวิน โดยตรง ใครสงสัย?

ทุกขณะ-คืน-วัน ผันผ่านไป........................พึงใส่ใจ พินิจ พิจารณา

๏    มักจดเอา เป้าหมาย ใส่ปฏิทิน.................ภารกิจ ทั้งสิ้น ถวิลหา

กำหนดให้ สอดคล้อง พ้องเวลา...................วางแผนว่า จะต้องทำ กรรมอันใดฯลฯ

๏    ใช้เวลา-ปฏิทิน ชีวินวัด...........................ผลสัมพัทธ์ ตามปรารถนา หรือหาไม่?

ต้องปรับปรุง พฤติกรรม ทำอย่างไร?..............เพื่อสำเร็จ เสร็จได้ ดังใจจอง

๏     อีกทั้งยัง เป็นเครื่อง ประเทืองจิต.............กระตุ้นให้ ได้คิด ชีวิตผอง(ประเทือง=ทำให้ดีขึ้น)

นับวันยิ่ง แก่เฒ่า กายเก่ากอง.......................รู้จักตรอง ตักเตือน เฉกเพื่อนตน

๏    ใช้เวลา-ปฏิทิน อย่างสิ้นคิด......................ใช้ชีวิต ไร้คุณค่า สาระ-ผล

ย่อมไม่สม กับที่เกิด มาเป็นคน......................คอยสัปดน ไปวันๆ สามานย์เอยฯ

๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๙