สาธารณเวรกรรม : กลอนคติเตือนใจ

สาธารณเวรกรรม : กลอนคติเตือนใจ

๏    ประเทศที่ ประชาชี มีระเบียบ.................วินัยเฉียบ ขาดบท ตามกฎหมาย

กติกา ปรารมภ์ บ่มใจกาย.........................ความวุ่นวาย ย่อมไม่เกิด ประเสริฐการณ์

๏    เลือกผู้นำ ที่ดี มีศีลสัตย์........................ปฏิบัติ พัฒนา ปรีชาฉาน

เปี่ยมวิชา ความรู้ อุดมการณ์......................ย่อมบริหาร บ้านเมือง เรื้องวิไล

๏    ส่วนประเทศ ที่ประชา ไร้ระเบียบ..............วินัยเปรียบ เศษกระดาษ กาจสาไถย

ทิ้งกติกา ท้าทำ ตามแต่ใจ.........................ย่อมวุ่นวาย ไม่สิ้น แผ่นดินดล

๏    เลือกผู้นำ ต่ำช้า ไร้ศีลสัตย์......................จริยวัตร บัดสี ราคีฉล

ปราศจาก ความรู้ ทุรมน.............................ย่อมผลิตผล สามานย์ บ้านเมืองเป็น

๏    (หาก)คนทั้งโลก ร่วมใจ ใคร่ตระหนัก.........อนุรักษ์ ธรรมชาติ องอาจเห็น

สิ่งแวดล้อม รักษา กล้าบำเพ็ญ....................ย่อมอยู่เย็น เป็นสุข ทุกคืนวัน

๏    แต่เมื่อคน ทั้งโลก ยังหมกมุ่น....................มักมากอยาก กักตุน หนุนตนหรรษ์

ถึงธรรมชาติ พินาศพัง ช่างหัวมัน..................สิ่งแวดล้อม พร้อมผลาญ ให้บรรลัย

๏    จึงส่งผล สู่สภา วะโลกร้อน........................ธรรมชาติย้อน ยุคกลี วิบัติให้

ทั้งฝนแล้ง น้ำท่วม ร่วมโรคภัย......................เกิดอาเพศ ใหม่ๆ ชดใช้กรรม

๏    คือเวรกรรม สาธารณะ ตามสนอง................ตอบแทนผอง มนุษย์ สุดระห่ำ

ที่ยังคง เมามาย ในอาธรรม..........................ไม่มีความ สำนึก ตรึกต้องเอยฯ(ต้อง=ถูก)

๗ ตุลาคม ๒๕๕๙