โลภมาก
อยากไม่รู้จักพอ : กาพย์ฉบัง๑๖
๏
ลาภ-ยศ-สรรเสริญ-(สุข)เพลินใจ.................แก่ผู้หลงใหล
โลกียวิสัยไขว่หา
๏
เป็นเป้าหมายในชีวา................วิเศษเจตนา
ยิ่งกว่าประโยชน์(ใดๆ)ทั้งสิ้น
๏
มีอยู่ทั่วแคว้นแผ่นดิน................ที่ทุกชีวิน
เสพกินได้อย่างเพียงพอ
๏
แต่ความโลภมากกรากก่อ..................ใจคนนั้นหนอ
เพาะแต่ความเห็นแก่ตน
๏
ใครจะอดตายไม่สน................ใครจะทุกข์ท้น
กระมลไม่ยลใยดี
๏
ซ้ำยังกำสรดกดขี่...............เอาเปรียบก็มี
เบียดเบียนบีฑากล้าสรร
๏
ถือหลักตัวใครตัวมัน................แข็งแกร่งแข่งขัน
มือยาวสาวได้สาวเอา
๏
โลภมากอยาก(ไป)ทั่วมัวเมา................แบ่งเขาแบ่งเรา
(ความ)โศกเศร้า(จึง)เร่ารนโลกนี้
๏
อยู่ตราบชั่วนาตาปี................จนกว่าจะมี
(ความ)เมตตาปราณีต่อกัน
๏
ถือหลักความมีศีลธรรม์..............แข็งแรงแบ่งปัน
แก่กันและกันสันติ์เทอญฯ
๑๓ ตุลาคม ๒๕๕๙
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น