โรคร้ายในใจ : กาพย์ยานี๑๑

โรคร้ายในใจ : กาพย์ยานี๑๑

๏    กิเลส คือโรคร้าย......................ที่ทำลาย ธรรมกุศล

ปั่นปลุก ไฟรุกรน..........................ไหม้ท่วมท้น มลทินธาร

๏    ต่อให้ ได้เข้าสู่..........................องค์ความรู้ มหาศาล

ปริญญา แขวนเต็มบ้าน...................ก็มลาน ไร้เหตุผล(มลาน=เหี่ยว,แห้ง,ตาย)

๏    เปิดเด่น ความเป็นสัตว์................ในมนัส ปัจเจกชน

ดวงจินต์ เวียนดิ้นวน.......................เห็นแก่ตน อวิชชา

๏    ถูก-ผิด วินิจฉัย...........................โดยหัวใจ เปี่ยมตัณหา

ก็เหมือน เมาสุรา............................แล้วต้องมา เดินตัวตรง

๏    กระมล คนส่วนใหญ่.....................ย่อมติดใจ ยังใหลหลง

กิเลส แกร่งมั่นคง............................มิจำนง จะลดรา

๏    (เมื่อ)กาจตาม กามกระแส.............มองเห็นแต่ กิเลสตัณหา

ต่อให้ (มี)พระปฏิมา.........................ก็คิดค้า ขายหากิน

๏    มะเร็ง ยังชิดซ้าย.........................ยอมแพ้พ่าย กิเลสสิ้น

กัดกร่อน สุนทรจินต์.........................จนขาดวิ่น สิ้นคุณธรรม

๏    ลด ริ ละกิเลส.............................ขจัดเฉท ตัณหาส่ำ(เฉท=การตัด,การขาด)

จิตใส ใจสุกนำ................................ล้ำชีวิต วิศิษฏ์เทอญฯ(วิศิษฏ์=ดียิ่ง,ประเสริฐ)

๔ กันยายน ๒๕๕๙