จะเกิดมาทำไม?: กลอนคติสอนใจ

จะเกิดมาทำไม?: กลอนคติสอนใจ

๏    พายุ ผ่านไป.........................คงไว้ เพียงความ ชื้นฉ่ำ

ดินนุ่ม อุ้มน้ำ.............................ก่อกำ เนิดเกิด พฤกษา

เมล็ดลอย ตามลม......................นกนิ ยมกิน คาบมา

พรมผืน พสุธา...........................เพิ่มพูน คุณค่า ชีวาลัย(ชีวาลัย=ชีวิต)

๏    คนภาค ภูมิจิต........................ยึดติด กับชาติ อัตตา

มากจน กระทั่งว่า........................สร้างเรื่อง มารยา สาไถย

ยกตน ข่มเขา.............................ถือเอา ตัวเอง เป็นใหญ่

เบียดเบียน ใครๆ.........................อย่างไร้ ละอาย ฤดี

๏    ทั้งที่ คอยแต่..........................เหลียวแล หาสุข ใส่ตน

ล้างผลาญ ดาลดล......................ทำลาย โลกจน ป่นปี้

เกินความ จำเป็น.........................เกินเกณฑ์ ดำรง ชีวี

สนอง ราคี..................................สนอง อัปรีย์ ค่านิยม

๏    ความเห็น แก่ตัว.......................ชักนำ ทำชั่ว ทุจริต

โฉดฉล หนคิด.............................ละโมบ โลภติด สะสม

เพื่อกู ของกู................................ได้เป็น อยู่อย่าง อุดม

ใครจะ ล่มจม...............................ช่างหัว มันชม ชื่นจินต์

๏    จะเกิดมา ทำไม?.......................ทำให้ ทุกสิ่ง เสื่อมทราม

ชีวี นิยาม....................................ขาดความ ประเสริฐ เพริศผิน

ไม่ทำ ประโยชน์...........................สร้างสาร พัดโทษ ทั้งสิ้น

ทำร้าย แผ่นดิน............................ทำร้าย ชีวิน พินท์พังฯ

๑๘ กันยายน ๒๕๕๙