ต้นทุนประสบการณ์ชีวิต
: โคลงสี่สุภาพ
๑. ณ ตำแหน่งพื้นที่.....................เดียวกัน
เพียงสิ่งของหนึ่งอัน...................วางได้
เป็นสัจจะสามัญ........................ปกติ
มิอาจแปลงเปลี่ยนให้.................ผิดพ้องพรรณนาฯ
๒. ณ เวลาหนึ่งแล้.......................นรชน
หนึ่งสถานที่ทรงตน....................อยู่ได้
หนึ่งประสบการณ์ประจญ.............ประจักษ์
คือหลักธรรมดาไซร้....................คู่หล้านิรันดร์ฯ
๓. ประสบการณ์(ชีวิต)มีต้นทุน........ทุกครา
หนึ่งคือเสียเวลา.........................มาก-น้อย
หนึ่งมักเสียเงินตรา......................ตามติด
เสียสุขภาพจิตคิดคล้อย................ปวดร้าวฤทัยฯ
๔.
ไม่นับมีผู้เสีย............................อนาคต
อายุขัยสูญหมด...........................มอดม้วย
จึงควรกล่าวสัจพจน์......................กระจ่าง
ประสบการณ์(ชีวิต)ต่างแลกด้วย......ต้นทุนชีวีฯ
๕. (จึง)มิสมควรมุ่งไร้.......................สาระ
"หาประสบการณ์"วาทะ..................กล่าวอ้าง
เพื่อกระทำสิ่งสวะ.........................กรรมโฉด
เสียประโยชน์-โทษสร้าง.................เสื่อมให้มลายศรีฯ
๖.
มีประสบการณ์พึงรู้.......................บทเรียน
อย่าลำบากพากเพียร......................เสาะซ้ำ
พินิจพิเคราะห์เชียร.........................ฉลาด
เพิ่มความสามารถล้ำ.......................คุ้มค่าทุนตนฯ
๗.
(เอา)ประสบการณ์คนอื่นใช้............โชติเชวง(เชวง=รุ่งเรือง)
ดีกว่าการประเชิญเอง.......................ง่ายแท้
คำสอนบรรพชนเกรง........................กรรดิเถิด(กรรดิ
อ่าน กัด =ยกย่อง)
ประเสริฐประสบการณ์แล้...................ต้นทุนมิสูญเสียฯ
๑๐ กรกฎาคม ๒๕๕๙
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น