ไม่จนให้มันรู้ไป : กาพย์ฉบัง๑๖
๏ วัยเด็กเล็กเยาว์เอาแต่เล่น...............การเพียรเรียนเห็น
เป็นเรื่องทรมานปานยาขม
๏
เชื่อแต่คาถาอาคม.................ไสยศาสตร์นิยม
สะสมเครื่องรางของขลัง
๏
ทุจริตคิดคดบดบัง..................เรื่องจริงชิงชัง
เชื่อฟังล้วนเรื่องงมงาย
๏
วิทยาหาได้ขวนขวาย..................โง่เขลาเมามาย
กลายเป็นคนไม่ได้ความ
๏
ทำงานเช้าชามเย็นชาม..................หนักหาวเบาห้าม
พยายามหลบเลี่ยงเกี่ยงขัน
๏
ว่างเป็นเล่นการพนัน..................วิถีชีวัน
ถือเป็นครรลองคลองประสงค์
๏ บุหรี่-สุรา-ยาฯลฯ
พะวง................ตกเย็นเป็นตรง
ตั้งวงกระสันหรรษา
๏
ค่ำคืนเหงาเข้าผับบาร์................มั่วเหล้าเมายา
เฮฮาราคีปรีดิ์เปรม
๏
(คิดว่า)เงินหามาใช้ให้เกษม.................จ่ายจนอิ่มเอม
(เงิน)หมดค่อยเข้มแข็งหาใหม่
๏
โฆษณาสินค้าอะไร.................ล้วนแต่อยากได้
อยากทันสมัยเหมือนใครเขา
๏
เงินไม่มี(ซื้อ)เป็นหนี้เอา.................ใหม่ทับถมเก่า
ยืม(เงิน)เขาไปทั่วยั่วนิสัย
๏ บ่จนให้มันรู้ไป.................คนมิเจียมใจ
พบเห็นมากมายในสังคมฯ
๖ มิถุนายน
๒๕๕๙
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น