คุณค่าของชีวิตคน : กลอนคติสอนใจ

คุณค่าของชีวิตคน : กลอนคติสอนใจ

๏    เคยคุ้นใคร ในคุณค่า..................จาก(การวัด)หน้าตา-ฐานะ-วงศ์สกุล

ผู้ใหญ่คอย สนับสนุน......................ให้หมกมุ่น แข็งขัน การศึกษา

เพื่อมี ตำแหน่ง-หน้าที่.....................บารมี อำนาจ พัฒนา

เป็นคน มีหน้า มีตา..........................เปี่ยมวาสนา อวดอ้าง สังคม

๏    แต่วิถี แห่งศีลธรรม......................ให้ความ สำคัญ อย่างผันแผก

กาย-จิต พิศต่างแตก........................รูป-นาม จำแนก แจกประสงค์
ตัวตน-คนอื่นใด...............................อัตตา-สาธารณ์ใคร่ ครวญพะวง

คุณค่า-ประโยชน์คง.........................คู่ความรู้-ความหลง เจาะจงจินต์

๏    มองให้กว้าง อย่างตั้งจิต................วิถี ชีวิต คิดเลือกได้

เพื่อตน-คนอื่นใด..............................หาได้ ขัดแย้ง แสลงสิ้น

ตรองตรึก ย้อนลึกซึ้ง.........................คำนึง ถึงฟ้า เกินกว่าดิน

ชีวิต หลังชีวิน..................................ระบิล-ระบบ ภพ-วัฏฏา

๏    ประโยชน์ อันสูงสุด.......................คือหยุด สร้างบาป สาบ อกุศล

ไม่คิด เห็นแก่ตน...............................เสียจน เสียจริต เป็นมิจฉา

วิเคราะห์ สิ่งที่เป็นคุณ.........................สมดุล โลกสัจ-อัตตา

สังเคราะห์ สติปัญญา..........................เพื่อความ สูงกว่า ปัญญาคน(ทั่วไป)

๏    ทำชีวี ให้มีค่า...............................สมกับที่ เกิดมา เป็นมนุษย์

ทำจิตใจ ให้บริสุทธิ์.............................ประดุจ ประดา นิศาฝน(นิศา=กลางคืน)

ไม่ก่อกรรม กระทำเข็ญ.........................บุญบำเพ็ญ เป็นมงคล

เพิ่มคุณค่า ให้กับคน.............................ให้ตน พ้นมลทิน ปฏิญญาฯ

๒๒ มิถุนายน ๒๕๕๙