ปัญหาชีวิต : กลอนเจ็ด
๏ เสียงฝน หล่นริน แผ่นดินนุ่ม...................ชื่นชุ่ม ฤดี ไม่มีเหมือน
เสียงฟ้า
กัมปนาท เกรี้ยวกราดเตือน...........อย่าเลือน ระวัง พลังพิรุณ
๏ ผ่านพ้น วิกฤติ
พิษภัยแล้ง......................อย่ารีบ กำแหง สำแดงสุนทร์
เขื่อนต่าง
ขัดสน น้ำต้นทุน........................(ปีนี้)ฝนน้อย คอยลุ้น ค่อยคุ้นเคย
๏ เมื่อมี ความสุข
ความสบาย......................(คน)ก็คลาย ความเคร่ง ความเพ่งเฉย
ความระมัด
ระวัง ต่างเฉื่อยเชย...................ละเลย ความจริง ทิ้งวินัย
๏ ทำตาม ดวงจิต
ความคิดอยาก..................หย่อนยาน จนยาก จักคุมไหว
บ่ฟัง คำเตือน
ของใครๆ............................ตัณหา เป็นใหญ่ ให้ปรีดี
๏ จริยธรรม์ จรรยา
สารพัด..........................ขัดจิต ขัดใจ ไร้สุขี
ผู้คน
ส่วนใหญ่ จึงไม่มี..............................จริยธรรม ความดี นำชีวา
๏ จึงเป็น ที่มา
ของสาเหตุ...........................อาเพศ อาภัพ สรรพปัญหา
คือตน คนทำ
นำภัยมา...............................โทษถา สาสม ถมทับตน
๏ ควบคุม ความคิด
จิตแส่อยาก.....................ละโมบ โลภมาก อกุศล
ละลด คดคิด
จิตวิกล..................................อดทน อดกลั้น สัญชาตญาณ
๏ ถือศีล ทินธรรม
นำดวงจิต..........................ความดี คือนิมิต พิษฐาน
ซื่อตรง
ทรงสัตย์ ดัดสันดาน.........................รอนราน ปัญหา ละหายเอยฯ
๑๘ มิถุนายน
๒๕๕๙
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น