ตัดหางปล่อยวัด : กลอนแปด
๏ เหมียวจรจัด วัดจาก
อยากอาหาร................บุกมาเยือน เรือนชาน ปานเจ้าของ
ค่อยสืบเท้า
ก้าวซุ่ม ดุ้มๆมองๆ........................ไร้แมวครอง ลองเข้า(ค้น) เอาตามใจ
๏ เลี้ยงปลาทู รู้ทัน
เหมียวมันฉลาด.................(เหมียว)ถือสิทธิ์ขาด อาตมา สิอาศัย
(คน)เจ้าของบ้าน
เตรียมอา หารคราใด..............ก็จะได้ ยินเหมียว เที่ยวร้องครวญ
๏ (ตก)เป็นภาระ หน้าที่
โดยปริยาย.................เหมียวกิน-อยู่ อย่างสบาย ไม่คืนหวน(วัด)
เวลาคน
กินข้าว (เหมียว)ก็เฝ้ากวน...................โดดขึ้นโต๊ะ ร่วมขบวน ป่วนปั่นกิน
๏ (คน)พูดสั่งสอน เพียงไร
ไม่เข้าจิต(เหมียว)......ตัดใจคิด (นิ้ว)ดีดหู ขู่ถวิล
เหมียวเจ็บจำ
ฝังใจ ไม่กวนจินต์........................ตวัดลิ้น เลียปาก (นั่ง)บากบั่นรอ
๏ พ่อแม่คน บางคู่
เลี้ยงดูบุตร...........................วิเศษสุด ตามใจ ไม่ขัด(คำ)ขอ
ลูกทำชั่ว
ก็ช่าง ยังป้อยอ..................................พะเน้าพะนอ ต่อลูก มิถูกทาง
๏ ประหนึ่งเทพ เทวา
มาจุติ...............................ลูกจึงมิ สำเหนียก เรียก(ร้อง)ทุกอย่าง
ก่อเวรกรรม
ทำบาป ชีพอับปาง...........................ทุกข์สนอง ต้องคราง หลั่งน้ำตา
๏ ลูกเกเร เหลวไหล
ไม่เอาถ่าน..........................พ่อแม่พาล พาบวช กวดศาสนา
บ้างวิปริต
ติดเหล้า หลงเมายา............................ยังลากมา บวชเรียน หวังเปลี่ยนแปลง
๏ สะท้อนความ ฉ้อฉล
กระมลชั่ว.........................มองเห็นง่าย หลายทั่ว ทุกหัวระแหง
คำ"ตัดหาง ปล่อยวัด"
สัจสำแดง..........................(ความ)ตลบตะแลง แทงใจ พุทธ(บริษัท)ไทยเอยฯ
๓๐ มีนาคม
๒๕๕๙
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น