ปลุกจิตสำนึก : กาพย์สุรางคนางค์๒๘

ปลุกจิตสำนึก : กาพย์สุรางคนางค์๒๘

๏    .....................................นกเขา ขันคู

(นก)อีแพรด ร้องสู้.................เสียงพรู ไพรสณฑ์

ฟ้าสาง วันนี้..........................เมฆพี นภดล

อากาศ อลวน........................จนยาก เข้าใจ

๏    ......................................แต่ยัง มิ(ยาก)เท่า

จิตของ คนเรา.......................(เอาแต่)เร่าร้อน-อ่อนไหว

ขาดความ สำนึก....................รำลึก รู้ใน

(ความ)ถูกต้อง ถ่องไตร่-..........ตรองให้ สำคัญ

๏    .......................................(ความ)มีจิต สำนึก

หาใช่ ให้ตรึก.........................ก็ผนึก ลึกผัน

ผู้ไม่ ศึกษา............................จรรยา ศีลธรรม์

ศรัทธา กุศลกรรม์....................อย่าฝัน มั่นมี

๏    ........................................แม้จบ ปริญญา

ระบบ ศึกษา............................โลกา วิถี

ก็ใช่ ว่าจะ...............................มนัส ทัศนีย์(ทัศนีย์=งาม)

หนำซ้ำ ต่ำฤดี..........................ราคี คณนา

๏    .........................................ศีลธรรม สำนึก

มโนธรรม นำตรึก.......................ตกผลึก พิษฐาน์

ดื่มด่ำ ความดี............................งามมี มนสิการ์(มนสิการ=การกำหนดไว้ในใจ)

เพียรพร่ำ นำพา.........................หทยา ประไพ(หทย-=หัวใจ)

๏    ..........................................สร้างจิต สำนึก

ศีลธรรม ล้ำลึก...........................ผนึก นิสัย

สำนึก ต้องมี(เสียก่อน).................ฤดีจึง ปลุกได้

(สำนึก)ว่างเปล่า ปลุกไป..............(ก็)ไร้พบ ประสบพานฯ

๒๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๙