Internet : กลอนแปด

                          

Internet : กลอนแปด

 

๏    ในวันที่ ไม่มี Internet.......................เพราะตั้งเจต จักตรอง ครรลองผัน

ละโซเชี่ยล มีเดีย เสียหลายวัน.................รู้สึกสันติ์ ทันใด ในชีวี

๏    เวลาว่าง หลั่งไหล ให้ย่อหย่อน............ได้พักผ่อน นอนเล่น เป็นสุขี

ปฏิสัมพันธ์ คนใกล้ ชิดไมตรี....................ทุกสิ่งสรรพ กลับมี ความปรีดา

๏    ดวงหทัย ได้อยู่ คู่ปัจจุบัน....................หยุดเพ้อฝัน ปันใจ ไปทั่วหล้า

ปานประดุจ หยุดวิ่ง นิ่งอุรา.......................ความเหนื่อยล้า ทยอย ค่อยบางเบา

๏    สัมปชัญญะ สติ ทวีเติบ.......................ปัญญาล้ำ กำเริบ เขยิบเข้า

ความคิดกล้า สมาธิ มิยลเยาว์...................ขจัดเขลา เร่ารน พ้นจิตใจ

๏    สมกับที่ มี(งาน)วิจัย ภัยจากเน็ต............รู้จักเข็ด จักคิด วินิจฉัย

การหมกมุ่น ปราศประโยชน์ เป็นโทษภัย......รู้จักใช้ รู้จักแหล่ง แบ่งเวลา

๏    โลกโซเชี่ยล มีเดีย มักเสียจริต..............คนส่วนใหญ่ ไร้(ความ)คิด หลากมิจฉา

ชอบแสดง ความเห็น เป็นพาลา.................หลงคิดว่า มีสิทธิ์ ไม่ผิดทราม

๏    นำไปสู่ ลู่ทาง ทะเลาะวิวาท..................วิปลาส ภาษา บ้าบอห่าม

ยิ่งสังคม ระดมปลุก ยิ่งลุกลาม...................เกิดเป็นความ ขัดแย้ง กลั่นแกล้งไกร

๏    คนชั่วโฉด โฆษณา สิ่งช้าชั่ว..................แพร่เห็นทั่ว เยาวชน จนผู้ใหญ่

ทั้งเรื่องจริง สิ่งเท็จ เล็ดรอดไป...................จนทำให้ ร้ายเภท เทวษพาน

๏    รู้จักใช้(เน็ต) ได้ดี มีประโยชน์.................ไม่รู้(จัก)ใช้ ให้โทษ ดั่งโจษขาน

รู้จักใช้ ชีวี สิเบิกบาน................................ไม่รู้(จัก)ใช้ ไร้ศานติ์ ทรมานเอยฯ

๓ มกราคม ๒๕๕๙