มิตรแท้-มิตรเทียม : กลอนหก
๏ ฉันอำนวย ช่วยเสมอ....................ยามที่เธอ มีปัญหา
ทุ่มเทสรรพ
(พะ)ทรัพยา...................ปรารถนา พา(เธอ)พ้นภัย
๏ ไม่คิดแก่ง
แย่งแข่งดี....................เอื้อเฟื้อพลี อารีให้
เสียสละ
สิ้นหัวใจ.............................ผล(ตอบแทน)อันใด ไม่ต้องการ
๏ เทิดทูนซื่อ
ถือสัจจะ......................ผูกพันธะ ทุกสถาน
(เธอ)เดือดร้อนมี
(ฉัน)อภิบาล.............(เธอ)สุขสราญ (ฉัน)ร่วมบันเทิง
๏ เพราะฉันฤา คือมิตรแท้..................ชั่วชีพแม้ ลองแลเบิ่ง
ได้(มิตรแท้)สักคน
ล้นระเริง................ดั่งเถลิง ธรณินทร์(ธรณินทร์=พระเจ้าแผ่นดิน)
๏ ส่วนฉันหรือ คือมิตรเทียม...............ใจเต็มเปี่ยม เตรียมถวิล
เห็นแก่ตัว
ชั่วอาจิณ...........................เสียสละหมิ่น ไม่ยินดี
๏ คบเธอไว้
ใคร่(ผล)ประโยชน์...........คิดฉลโฉด คอยกดขี่
ความจริงใจ
ไม่เคยมี..........................ความอัปรีย์ สิมากมาย
๏ ลวงหลอกเธอ
เผลอหลงเชื่อ............(ว่า)ฉันล้นเหลือ (ความ)หวังดีหลาย
พร้อมดูแล(เธอ)
ร่วมแก่ตาย.................(แต่)เรื่องง่ายๆ (ฉันยัง)ไม่นำพา
๏ เธอมีทุกข์
(ฉัน)สนุกสนาน...............เธอสำราญ ฉันริษยา
คนเยี่ยงฉัน
ลานโลกา.........................เวียนแวะมา ไม่ขาดเอยฯ
๒๖ มกราคม
๒๕๕๙
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น