พ่อแม่รังแกฉัน : กลอนแปด

พ่อแม่รังแกฉัน  : กลอนแปด

๏    พฤฒิการณ์ ผ่านไป ให้ตระหนัก....................บางความรัก จากคน กมลเขลา

เป็นอกุศล ผลทราม ทำร้ายเรา..........................สู่เสื่อมเศร้า เสียใจ ในสักวัน

๏    เพราะความคิด ผิดพลาด อนาถก่อ.................เรื่องบ้าบอ พ่อแม่ รังแกฉัน

ตั้งแต่เด็ก เล็กยัง ดั่งผ้าอัน...............................ขาวผ่องพรรณ บริสุทธิ์ ชุติมา

๏    ยามเยาว์ฉัน หมั่นเพียร ซนเรียนรู้...................พ่อแม่ขู่ ภูตผี สิมาหา

ให้เก็บตัว กลัวการ เสริมปัญญา.........................แสวงหา สัจจริง สิ่งรอบกาย

๏    ยามงอแง แม่พ่อ ก็ขู่ว่า................................ตำรวจมา จะจับ เด็กไปขาย

ฉันจึงขลาด หวาดหวั่น ภยันตราย.......................ตำรวจคือ ผู้ร้าย คล้ายคลึงเคียง

๏    เมื่อไม่มี เวลา มาใส่ใจ.................................พ่อแม่ใช้ เงินทอง สิ่งของเพี้ยง

แทนความรัก จากจิต คิดเอนเอียง.......................วัตถุเยี่ยง เยื่อใย มิตรไมตรี

๏    พอใกล้วัน หวยออก ให้(ฉัน)บอกเลข..............ทำเหมือน(ฉัน)เสก โชคได้ พิไลศรี

ไม่แต่เพียง แค่นั้น ครั้นบ่อยที............................พาเลือกซื้อ ล็อตเตอรี่ ชี้ชวนเอา

๏    พ่อแม่(ชอบ)ทำ ตามใจ ให้ตัวอย่าง................ชวนเพื่อต่าง สังสรรค์ สำราญเหล้า

ส่งเสียงดัง เอ็ดตะโร โก้เก๋เมา............................ยิ่งเทศกาล (กิน)ยันเช้า เร้าฤทัย

๏    ศีลธรรม ความดี มิสอนสั่ง..............................บ่อยๆยัง สอนโกง จงสาไถยฯลฯ

พ่อแม่รู้ จักรัก(ลูก) หรือ? หนักใจ.........................หรือว่าไม่ รู้ตัว หลงชั่ว/ดี?

๏    คนเช่นพ่อ แม่ฉัน ลานสังคม...........................ช่วยสร้างความ โสมม สมบัดสี

ฉันไม่อาจ พูดดอก บอกท่าน(แทนฉัน)ที...............บุพการี รังแก ลูกแท้เอยฯ

๓๑ มกราคม ๒๕๕๙