ส่องสัตว์สอนคน : กลอนคติสอนใจ

ส่องสัตว์สอนคน : กลอนคติสอนใจ

๏    แดดร้อน ราวกับ................สำทับ สภาวะ โลกร้อน

ลมผาย คลายผ่อน..................ลดทอน รันทด สลดหาย

อรุณ รังสี..............................สุรีย์ แรงจัด กระจาย

ชีวา ท้าทาย..........................ฝนร้าง ย่างกราย หลายเพลา

๏    น้ำเพียง หนึ่งหยด...............ยังมด จดจ่อ ออกิน

ท่ามกลาง แผ่นดิน..................ไร้สิ้น แหล่งน้ำ ตามหา

มดตัว น้อยๆ..........................ใครเล่า เขาคอย เมตตา
ที่สุด อุตส่าห์.........................คือต้อง พึ่งพา ตัวตน

๏    แบ่งสรร ปันส่วน.................เพื่อมวล มิตรได้ อิ่มหนำ

ดื่มคน(ตัว)ละคำ.....................แล้วกรำ งานก่อ เสาะกุศล

ไม่เห็น แก่ตัว.........................ไม่เห็น ใครชั่ว มัวกมล

ไม่เหมือน กับคน.....................ต่างคน ต่างฉล อลเวง

๏    หวงหา ตระหนี่....................อยากมี อยากได้ อยากเป็น

คนอื่น ขื่นเข็ญ.........................ยังเห็น แก่ตน รนเร่ง

รีบร่ำ รีบรวย............................รีบฉวย โอกาส ไม่หวาดเกรง

แข็งขัน คร่ำเคร่ง......................เพ่งแต่ ประโยชน์ ส่วนตน

๏    คติธรรม คำสอน...................บทกลอน วอนให้ ศึกษา

ส่ำสัตว์ ทัศนา..........................พยายาม อย่าทำ ความชั่ว

จึงมี มากมาย...........................คล้ายๆ ว่าคน มนมัว

สามานย์ พันพัว........................เกลือกกลั้ว อกุศล ล้นเอย ฯ

๘ ตุลาคม ๒๕๕๘