ทัศนคติวิถี : โคลงสี่สุภาพ
๑. สาธารณ์ลานตากข้าว....................คือถนน
วัฒนธรรมของเหล่าชน-.....................บทผู้
เก็บเกี่ยว(ข้าว)ในปลายฝน.................ยังเปียก
เรียกลูกหลานร่วมสู้..........................ร่วมไม้ร่วมมือฯ
๒.
ถือคติเก็บเกี่ยวแล้ว.......................ทำบุญ
นิมนต์พระมาสวดขุน.........................ลานข้าว
จงเพิ่มพีทวีทุน................................หวังจิต
ประสิทธิ์ประเสริฐก้าว-.......................หน้ามั่งมีเทอญฯ
๓.
ดำเนินชีวิตด้วย.............................ฝากฝัง
อนาคตกับความหวัง..........................คิดไว้
ทัศนคติวิถีดัง...................................บ่อเกิด
ประเสริฐประสพ/ไร้............................ได้แค่ฝันดีฯ
๔.
มีเพียงพิษฐานสร้าง........................สม(ใจ)หรือ?
ปัญญาปราศฝึกปรือ............................ใฝ่รู้
ชีระตัณหาถือ....................................ยึดติด(ชีระ=เก่ง)
ตามจิตจลจ่อมทู้................................ไหว้ฟ้าวอนสวรรค์ฯ
๕.
หรือเอาแต่คาดให้...........................ใครเขา
อุปถัมภ์ดูแลเรา.................................(ผู้)เกียจคร้าน?
หย่อนยานปัญญาเบา..........................ทุจริต
มิจฉาอาชีวะกร้าน...............................กาจแท้ทรชนฯ
๖. (หรือ)อดทนพึ่งลำแข้ง.....................ลำขา
พึ่งสติเพิ่มปัญญา...............................ขับสู้
วิริยะแสวงหา....................................โอกาส
มิขาดการเรียนรู้..................................เพียรพร้อมปรับตัวฯ
๗.
ความชั่วชังว่างเว้น...........................จึงเจริญ
(ความ)ดีอย่ากลัวมากเกิน.....................หมั่นสร้าง
ปราชญ์บัณฑิตสรรเสริญ.......................สูงส่ง
อลงกตชีพสล้าง..................................ชั่วฟ้าดินสลายฯ
๑๗ ตุลาคม ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น