คิดให้ตรงปลงให้ตก : กลอนคติสอนใจ

คิดให้ตรงปลงให้ตก : กลอนคติสอนใจ

๏    ลมฝน กระโชก...................เขย่าโยก ก้านใบ ไพรพฤกษ์

ครันยาม ค่ำดึก..........................ก้องกึก พลา น่าเกรงขาม

รวงข้าว เริ่มโต...........................ลมโล้ ล้มคลุก ลุกลาม

ปรากฏ หมดงาม.........................จมน้ำ จำนน จนใจ

๏    คนเรา ล้วนต่าง......................สร้างสรรค์ ตัณหา นานัตว(นานัตว=อ่าน นา-นัด=ความเป็นต่างๆ)

ชีวะ ปฏิบัติ................................อุรา สารพัด อัชฌาสัย

หลากสิ่ง สมหวัง.........................หลายสิ่ง พลาดพลั้ง ห่างไกล

ปลงเห็น เป็นไป..........................เท่าที่ ทำได้ ตั้งใจทำ

๏    ปัญหา เศรษฐกิจ....................ปัญหา ชีวิต อุปสรรค

สัจจะ ตระหนัก...........................ตามหลัก เหตุ-ผล หนล้ำ

สุจริต จิตใจ...............................ตรงไป ตรงมา สารธรรม

พิบุล หนุนนำ..............................ก้าวข้าม บำบัด วัฒนา

๏    เพราะใจ ไม่ซื่อ.......................ไม่ถือ สัมมา สุจริต

คดโกง คงจิต..............................ประดิษฐ์ วิตถาร ปัญหา

ความโง่ งมงาย...........................ทำลาย คุณธรรม์ ปัญญา

ผลผลิต อวิชชา...........................ชีวา ประจญ มลทิน

๏    อุปาทาน มั่นคง.......................ไม่รู้ จักปลง จงจิต

ประพฤติ ยึดติด...........................ประกฤติ ฤทธิไกร ไป่สิ้น(ประกฤติ=รากเหง้า)

สุขะ อุปสรรค..............................ทุกข์จัก หนักหนา อาจิณ

จงอย่า ชาชิน..............................ชีวิน ต่ำตก อกตรมฯ

๑๘ กันยายน ๒๕๕๘