จึงเวียนว่ายไม่สิ้นสุด : โคลงสี่สุภาพ

จึงเวียนว่ายไม่สิ้นสุด : โคลงสี่สุภาพ

๑. ใครๆก็อยากใช้.....................ชีวิต

หรูหราทรงอภิสิทธิ์...................เลิศล้ำ

ทำอะไรตามใจคิด....................ใจอยาก

หากแต่ใครได้บ้าง?...................ต่างต้องพร่องสมฯ

๒. อารมณ์อารักษ์ไว้..................หลายเหลือ

คอยอุดหนุนจุนเจือ...................ชอบใช้

บ่อยเห็นเจนจนเฝือ...................วิปริต

พลาดผิดชีวิตไร้.......................สุข;ล้มซมซานฯ

๓. บันดาลตัณหาท้น..................ดวงฤดี

ประหนึ่งสิ่งพึงมี........................พึง(คง)ไว้

กิเลสสำนึกวิธี..........................ปฏิบัติ

กิจวัตรพิพัฒน์ให้......................หลากล้นจลทวีฯ

๔. มีรัก-โลภ-โกรธเกรี้ยว.............เชี่ยวหลง

ทุจริตคิดไม่ตรง........................คดไคล้

ถือเอาตามประสงค์....................เป็นหลัก

ปักจิตชีวิตใช้............................ไขว่คว้า(สิ่ง)สามัญฯ

๕. คืนวันหมดไปด้วย..................โลกย์ธรรม

เพลินชีวิตกิจกรรม.....................ต่ำช้า

ทัศนคติสำ-..............................คัญผิด

ชีวิตวายสูญท้า..........................ชาติหน้าหามีฯ

๖. ฤดีมิเคยพ้อง..........................พัฒนา

อกุศลดลอุรา.............................หมองคล้ำ

ความถนัดในมารยา.....................สมสั่ง

อาสวะฝังแน่นย้ำ........................ยากพ้นวนเวียนฯ

๗. ติดอยู่ในกระแสห้วง.................สังสาร

ทนทุกขาทรมาน.........................ไม่สิ้น(สุด)

ชีวีนิรันดร์กาล............................เกิด-ดับ

ติดกับดักรนดิ้น...........................จวบสิ้นอจินไตยฯ

๑๑ กันยายน ๒๕๕๘