ทุกวันคือวันแม่ : กาพย์ยานี๑๑
๏ ทุกวัน คือวันแม่........................อย่าทำแค่ ปีละหน
ตลอดชั่ว
อายุชนม์.........................คนเป็นแม่ (จะเป็น)ตราบแก่-ตาย
๏ ความรัก
จากอกแม่....................ไม่มี"แต่" แลมิ"หาย"
รักลูก
ผูกพันกาย...........................ผูกมัดใจ ไม่ลืมเลือน
๏ (ความ)รักจาก
แม่ยากจน.............(เทียบกับ)แม่รวยท้น ล้นเลิศเหมือน
ปริสุทธิ์
ประดุจเดือน........................ดาวกราวเกลื่อน รัตติกาล
๏ ยอมยาก
ลำบากหา......................เพื่อลูกยา อิ่มอาหาร
ยอมตน
ทนกันดาร...........................เพื่อลูกพาน ลานไพบูลย์(กันดาร=อัตคัดฝืดเคือง,ไพบูลย์=ความเต็มเปี่ยม)
๏ รักใด
ในโลกนี้.............................มหรรฆศรี ไม่มีสูญ(มหรรฆ=มีค่ามาก)
ประเสริฐ
เจริดจำรูญ..........................อุ่นอกเท่า แม่เรารัก?(เจริด=งาม,เชิด,สูง)
๏ สายเลือด
ไม่เหือดไหล..................แลสายใย ไม่ขาด-หัก
ลูกจง
จำนงภักดิ์...............................รักแม่มื่น ทุกคืนวัน
๏ (จง)ตั้งตน
เป็นคนดี.......................แม่จะมี ปรีติสันติ์
สิ่งชั่ว
อย่าพัวพัน...............................ยอดของขวัญ มอบมารดา
๏ ทำให้
แม่ได้เห็น............................ลูกแม่เป็น เช่นปรารถนา
(เป็น)ทรัพย์(ของ)ชาติ
ราษฎร์ประชา......เก่งกาจกล้า สามารถเทอญ ฯ
๘ สิงหาคม ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น