เวรกรรมตามสนอง : กลอนหก

เวรกรรมตามสนอง : กลอนหก

๏    คนตัดไม้ ทำลายป่า......................คิดไหมว่า อนาคต

เมื่อป่าหาย ต้นไม้หมด.......................จะปรากฏ ทุพภิกขภัย ?

๏    เพราะคิดแต่ เห็นแก่ตน..................จึงบ่สน โค่นป่าไร้

ถึงหน้าฝน ฝนหาไม่...........................มาก็(บ่า)ไหล ท่วมไร่นา

๏    คนก่อกรรม กระทำเข็ญ...................คิดว่าเป็น กำไรหา

เอาเปรียบเขา คือเสาวภา.....................ภูมิปัญญา ร่าเริงรมย์

๏    ไม่ศรัทธา สังสารวัฏ........................จึงปฏิบัติ ชั่วสะสม

(ถือว่า)กฎแห่งกรรม แค่คำคม...............จึงทับถม จิตงมงาย

๏    เมื่อกรรมมา ตามสนอง.....................ทุกข์เนืองนอง ต้องขวนขวาย

ลบล้างทุกข์ ขลุกข้องดาย.....................เลือกงมงาย ไสยพิธี

๏    วิกฤติกล้า หาได้ลด.........................เศร้าสลด หมองหมดศรี

สิ้นสดใส ในฤดี...................................ปัญหาปรี่ ย่ำยีใจ

๏    ยังสาไถย ไร้สำนึก...........................(เป็นคน)ทุจริตลึก เกินแก้ไข

มิล่วงซึ้ง ถึงปัจจัย................................กรรมจัญไร ให้โทษทัณฑ์

๏    (เวร)กรรมชดใช้ เมื่อไม่หมด...............กลับปรากฏ จรดอาสัญ

ชาติหน้ายัง ตามสั่งยัน-..........................ยืนทัณฑ์โทษ จวบหมดเอย ฯ

๙ มิถุนายน ๒๕๕๘