ชีวีสีสัน : กาพย์ฉบัง๑๖

ชีวีสีสัน : กาพย์ฉบัง๑๖

๏    สีฟ้าระบายสีน้ำ*................สวยสดงดงาม*

ณ ยามสายัณห์อันสงบ

๏    ท่วงทำนองของพื้นพิภพ.................นภวรรณบรรจบ

ประสบสุทธาทิพาสรรค์

๏    ปัจฉิมปริ่มสีสุริยัน..................เงาไหวไพรวัน

เสมอสวรรค์วิมานแมน

๏    แต่ชีวีสีสันนั้นแสน...............ประหลาดมาดแม้น

แบบแผนตะวันสรรค์หลากสี

๏    ลางครั้งดั่งอรุณรุจี................รุ่งสางสว่างดี

มีความหวังตั้งขวนขวาย

๏    ชีวะพัฒนาสบาย...............เสมือนสูรย์ยามสาย

กระจ่างพร่างพรายไร้ทุกข์เข็ญ

๏    ยิ่งใกล้เที่ยงยิ่งเบี่ยงเบน................แดดร้อนทอนเย็น

เป็นอยู่ลำบากยากขัดสน

๏    บ่ายคล้อยร้อยรัดบัดดล................เหลือที่จะทน

เร่ารนระอาไร้ราศี

๏    เย็นยามทรามลดกำสลดกรี-.................ฑาถอยทยอยปรีดิ์

สู่ปกติสภาวะวิสัย

๏    อารมณ์ชมชิดจิตใจ..................เปลี่ยนแปลงเรื่อยไป

หาได้มั่นคงยงยืนเอย ฯ

๒๙ มิถุนายน ๒๕๕๘

*ตามหลักตำราแล้ว "น้ำ"สัมผัสกับ"งาม" ไม่ได้ เพราะต่างรูปสระ
แต่ในที่นี้ ผู้เขียนถือตามความจริงของการออกเสียงว่า "น้ำ" ออกเสียงเป็น "น้าม" เหมือนๆกับที่ "เช้า"ออกเสียงเป็น"ช้าว"
ร้อยกรอง เป็นงานศิลปะที่แต่งไว้ให้"อ่านเพื่อฟังเสียง" ไม่ใช่เอาไว้"ดูด้วยตา" เหมือนดูภาพวาด