ความหวังความสุข : กลอนหก
๏ เมฆน้อย ลอยลิ่ว ปลิวลม.....................มิสม
เหมือนฟ้า หน้าฝน
แดดร้อน อ่อนล้า
ระรน.................................มิบ่น ทนพอ ทรมาน
๏ หญ้าไร้ ใบเรียว
เขียวสด..........................แห้งหด หมดงาม ยามผ่าน
ตระหนก ตกวาร กันดาร
?.............................ข้าวปลา อาหาร บรรลัย ?
๏ ท้องนา หาน้ำ
ลำบาก..............................ถ้าหาก (ฝน)ยากมา ทำไฉน ?
ฝนที่ ทิ้งช่วง
ล่วงไป....................................ทำให้ หมดหวัง หมางมน
๏ (หาก)ความสุข ผูกกับ
ความหวัง................คงหวัง สุขยาก มากหน
หวังใด
ในชี วีชน.........................................สมดัง กมล ถกลมี(ถกล=ตั้งขึ้น)
๏ ผิดหวัง สร้างทุกข์
ซุกเข็ญ........................เพราะเป็น โลกีย์ วิถี
(ส่วน)โลกุต ตรธรรม
กรรมธีร์.........................ไม่มี ความหวัง บังควร
๏ แม้แต่ ความสุข
ผูกพัน.............................ยังหัน ตัณหา มนาหวน
ไม่ผูก
สุขพัน กรรม์กระบวน............................ถี่ถ้วน ธรรมา อรชุน(อรชุน=ขาว,ใส)
๏ วิถี ที่ไม่ คาดหวัง.....................................กลับบัง เกิดจิต อุกฤษฏ์สุนทร์
กุศล กลกรรม
ทำบุญ....................................เพิ่มคุณ พูนพัฒน์ สัตพาน
๏ วิถี ที่ไม่ คาดสุข.......................................กลับปลุก วิเวก เสกศานติ์
เปิดโล กทัศน์
สัจการ....................................อนิจจัง สังขาร บัญชร ฯ
๒๕ พฤษภาคม ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น