ชีวิต-ชะตากรรม : กลอนเปล่า

ชีวิต-ชะตากรรม : กลอนเปล่า

๏    ชีวิต ประกอบขึ้นด้วย

วิญญาณ ชะตากรรม และสังขารธาตุ

ถ้าขาดสิ่งใดสิ่งหนึ่ง

คงถึงกับการสิ้นสุด หยุดการเป็น-อยู่

๏    ดูเหมือนชีวี จะมีวิถีของตัวเอง

ไม่ว่าใครหน้าไหนก็ไม่กล้าเก่ง

จนสามารถบรรเลง

บทเพลงชีวิตได้ ตามที่ใจต้องการ

๏    ทุกชีวีคือผู้เต้น

คือผู้เล่นไปตามบท ที่ปรากฏในละครเพลงแห่งวัฎสงสาร

การกระทำใดๆ อันส่งผลดี/ร้ายให้แก่กัน

ซับซ้อน ซ่อนเงื่อนงำเกินจำนรรจ์

ว่านั่นมีสาเหตุจากดวงฤดี

หรือเพราะวิถีของโชคชะตา ?

๏    ใครเล่าอาจล่วงรู้

ว่าการกระทำใดๆที่ให้ผลอยู่

ใครผู้นั้นกำลังเริ่มเป็นต้นเหตุ หรือปลายเหตุกันหนา ?

ใครคนนั้นกำลังตกเป็นผู้ถูกกระทำ

หรือกำลังรับผลของการกระทำในอดีตที่ตนสั่งสมมา ?

ชีวิตที่ได้ดี

และชีวีที่ยากแค้นขัดสนล้นน้ำตา

เกิดจากชาติปัจจุบันบัญชา

หรือเป็นเพราะว่ากรรมาแต่ชาติปางก่อน ?

๏    การปรากฏขึ้นของชีวี

การมีปฏิสัมพันธ์ต่อกันและกันอย่างเป็นขั้นเป็นตอน

การตอบโต้ไปมาด้วยอารมณ์มากหลาย

จวบจนถึงบั้นปลายที่ชีวีถูกไถ่ถอน

ยุติที่เชิงตะกอน

อย่างไม่รู้สึกรู้ร้อนอีกต่อไป

เพื่อไปเริ่มต้นใหม่ กับชีวิตใหม่

ณ ที่แห่งหนึ่งแห่งใดในวัฏฏา

ตามแต่ชะตากรรม

๏    ส่วนชีวีที่ยังดำรงอยู่

อย่างไม่มีทางรู้เดือน-วัน ที่รอกาลสิ้นสุดเสียด้วยซ้ำ

จะเดินไปตามจังหวะเดิมๆ

หรือจะเริ่มคิดนำบทบาทใหม่

มาเปลี่ยนแปลงบั้นปลายปรับหมายผล

เป็นเจตนาส่วนบุคคล

หรือกลไกแห่งชะตากรรม ?

๗ เมษายน ๒๕๕๘